Pave Knife: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pave Knife
 
drobne merytoryczne
Linia 3:
W 1964 roku firma [[Texas Instruments]] opracowała serię naprowadzanych laserowo bomb lotniczych [[Paveway]] (''Precision Avionics Vectoring Equipment'' - precyzyjnie wektorujące wyposażenie awioniczne). Głowica naprowadzająca bomby wykrywała promienie lasera wysyłane z zasobnika i odbite od celu, a systemy kierowania bombą przy pomocy powierzchni sterowych naprowadzał ją w kierunku celu. Początkowo do oznaczania celu wykorzystywany był prosty ręczny laser ALD (''Airborne Laser Designator'' - lotniczy laserowy wskaźnik celu). Operator uzbrojenia na pokładzie samolotu bombowego, trzymając w rękach laser podświetlał nim cel. Precyzja urządzenia była niewielka i zależała od pewności ręki operatora. Dlatego też w [[1969]] roku firma Ford Aerospace na bazie ALD zaprojektowała nowe urządzenie AN/AVQ-10 Pave Knife.
== Konstrukcja ==
Był to podwieszany zewnętrznie zasobnik wyposażony w stabilizowany, laserowy dalmierz/znacznik celów i kamerę telewizyjną służącą do obserwcaji i identyfikacji celu. Operator uzbrojenia, ręcznie przy pomocy [[dżojstik]]a, obserwując cel na zamontowanym w kabinie monitorze naprowadzał na cel promienie lasera i rozpoczynał bombardowanie. Urządzenie miało swoje wady: duże rozmiary i duży ciężar 550 kg dlatego opracowano nowe zasobniki celownicze [[AN/AVQ-12 Pave Spike]] i [[AN/AVQ-26 Pave Tack]]. System uzależniony był od dobrych warunków pogodowych.
== Służba ==
Nosicielami systemu Pave Knife były samoloty [[McDonnell Douglas F-4 Phantom II]] oraz [[Grumman A-6 Intruder]], które wykorzystywały bojow Pave Knife podczas [[Wojna wietnamska|wojny w Wietnamie]]. Pave Knife zostało zastapione nowocześniejszymi zasobnikami celowniczymi [[AN/AVQ-12 Pave Spike]] oraz [[AN/AVQ-26 Pave Tack]].
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}