Antonio Solari: Różnice pomiędzy wersjami

'''Antonio Solari''' (ur. [[1700]]–[[1763]]) – architekt pochodzenia włoskiego urodzony w [[Campione d'Italia|Campione]] (obecnie włoska [[enklawa]] na terytorium [[Szwajcaria|Szwajcarii]]), odzm. [[17 sierpnia]] [[1763]]) – architekt polski pochodzenia włoskiego. Syn pracującego w Polsce [[Roch Solari|Rocha Solariego]]. Od [[1726]] r. roku na stałe mieszkający w Polsce, architekt królewski.

W latach [[1738]]-[[1740]] pod kierownictwem Solariego przebudowano w stylu późnobarokowycm [[Pałac Prezydencki w Warszawie|Pałac Radziwiłłów]] przy [[Krakowskie Przedmieście (Warszawa)|Krakowskim Przedmieściu]] w [[Warszawa|Warszawie]] (obecnie siedziba [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|Prezydenta RP]]). W latach [[1740]]–[[1746]] jako nadworny architekt [[August III Sas|Augusta III Sasa]] kierował przebudową [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskiego w Warszawie]]. Ukończył budowę kościoła Paulinów na Skałce w Krakowie ([[1740]]-[[1743]]).

Autor projektu architektonicznego m.in. zespołu klasztornego bonifratrów i klasztoru sakramentek w [[Warszawa|Warszawie]] (1728 wspólnie z J. Fontaną), kolegium pijarów w [[Radom]]iu, klasztoru i kościoła reformatów w [[Sienica (województwo zachodniopomorskie)|Sienicy]], kolegiaty pw. Przemienienia Pańskiego w [[Łuków|Łukowie]] (1725) i wielu innych obiektów, głównie sakralnych.