Wiklina: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Obróbka: Metody obróbki (korowania) wikliny |
ort. korekta słowa ,,warzenie'' |
||
Linia 15:
== Obróbka ==
Pozyskane młode pędy, po przesortowaniu przeznaczone są do dalszej obróbki, czyli korowania. Istnieją trzy metody korowania wikliny: moczarkowania, pędzenia, gotowania (
'''Moczarkowanie''' odbywa się w moczarkach naturalnych (w potokach, stawach, jeziorach, rozlewiskach, podnogach rzecznych) lub w moczarkach sztucznych (betonowe z dnem pokrytym kilku cm warstwą piasku). Moczarkowanie rozpoczyna się wczesną wiosną i trwa od trzech do sześciu tygodniu. Zależy to od panującej pogody i gatunku wikliny. W okresie pobudzenia wikliny, gdy na prętach ukażą się liście należy rozpocząć korowanie. Uzyskaną w ten sposób białą wiklinę suszy się chroniąc przed deszczem i słońcem.
'''Metoda pędzenia''' odbywa się w stałych moczarkach betonowych, umieszczonych w budynkach, gdzie można utrzymać wymaganą temperaturę wody i otoczenia. Metoda ta umożliwia uzyskanie białej wikliny cztery do pięciu razy w ciągu zimy.
Do '''gotowania (
'''Parzenie wikliny''' polega na parowaniu wikliny w specjalnych kotłach pod ciśnieniem dwóch lub trzech atmosfer. Po ostudzeniu wiklinę korujemy i suszymy.
|