Hawker Typhoon: Różnice pomiędzy wersjami

Spowodowało to, że Ministerstwo Lotnictwa chciało zrezygnować z tego samolotu. Uratowało go tylko to, że pod koniec 1941 roku rozpoczęły się niespodziewane ataki bombowe niemieckich samolotów [[Focke-Wulf Fw 190]] na brytyjskie instalacje wojskowe a Typhoon okazał się jedyną maszyną zdolną zwalczać ''Focke-Wulfy '' lecące na małej wysokości. Ponadto w 1942 roku, w praktyce okazało się, że dzięki mocnej konstrukcji, silnemu uzbrojeniu i silnikowi jest on doskonałą maszyną myśliwsko-bombową na niskich wysokościach. Wyposażone więc je w dodatkowe podwieszane zbiorniki paliwa, zaczepy do podwieszania 2 bomb o masie do 454 kg oraz zaczepy dla 8 niekierowanych rakiet. Samoloty te przeniesiono do 2 Tactical Air Force RAF i wykorzystywano z doskonałym skutkiem do ataków na cele naziemne (wsparcie wojsk lądowych). Ponieważ Typhoon z powodu kształtu skrzydeł sylwetką niewiele różnił się od FW 190 i zdarzały się przypadki ostrzelania go przez własne wojska, zaczęto malować na nim czarno-białe pasy, później szeroko zastosowane podczas lądowania w Normandii.

W [[1943]] roku zbudowano trzy nowe wersje samolotu: ''Hawker Typhoon F Mk IB'' – przystosowaną do lotów w strefie tropikalnej, ''Hawker Typhoon NF Mk IB'' – wyposażoną w [[radar]] AI Mk IV i przystosowaną do działań w nocy i ''Hawker Typhoon FR Mk IB'' – odmiana rozpoznawcza wyposażona w kamerę fotograficzną. Wersje te nie były jednak produkowane seryjnie.

Produkcję seryjną samolotów ''Hawker Typhoon'' zakończono w listopadzie [[1945]] roku. Łącznie w latach 1941 – 1945 zbudowano 3330 samolotów tego typu, z czego większość w wytwórni Gloster Aircraft Company.

Pierwsze samoloty ''Hawker Typhoon'' dostarczono do 56 dywizjonu myśliwskiego [[Royal Air Force|RAF]] w okresie lipiec – wrzesień [[1941]] roku. Następnie otrzymały je inne dywizjony RAF m.in. 609, 266, 195 i 274. Samoloty Hawker Typhoon wykonywały zadania przechwytywania i szturmowe.

Samoloty ''Hawker Typhoon Mk IA'' wprowadzono do dywizjonów myśliwskich w okresie, gdy w [[Luftwaffe]] wprowadzono samoloty myśliwskie [[Focke-Wulf Fw 190]]A, przeciw którym używane samoloty [[Supermarine Spitfire]] Mk V były zbyt wolne. Samoloty ''Hawker Typhoon Mk IB'' zastosowano bojowo po raz pierwszy podczas [[Rajd na Dieppe|desantu pod Dieppe]] we [[Francja|Francji]] w dniu [[19 sierpnia]] [[1942]] roku.

Na samolotach ''Hawker Typhoon Mk IB'' latali także polscy piloci. 10 polskich pilotów walczyło na tych samolotach w brytyjskich dywizjonach myśliwskich 195 i 274. Wykonywali oni przede wszystkim działania szturmowe.

Samolot ''Hawker Typhoon Mk IB'' był jednomiejscowym [[Samolot myśliwski|samolotem myśliwskim]], [[dolnopłat]]em o konstrukcji półskorupowej, całkowicie metalowej. Podwozie klasyczne – wciągane w locie. Napęd: 1 [[silnik rzędowy]], [[śmigło]] metalowe trójłopatowe (ostatnia seria miała śmigła czterołopatowe).