Masakra w Sabrze i Szatili: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Zmieniony zistal link http://www.wsws.org/articles/2002/feb2002/sab-f22.shtml |
m lit. |
||
Linia 1:
'''Masakra w Sabra i Shatila''' ([[język arabski|arabski.]]: صبرا وشاتيلا) została dokonana na [[Palestyna|palestyńskich]] uchodźcach we wrześniu 1982 r. przez [[Liban|libańskie]] [[Kościół maronicki|maronickie]] oddziały pod dowództwem Eli Hobejka. Liczba ofiar oceniana jest na 700-3500.
W trakcie całego wydarzenia obozy uchodźców były otoczone przez [[Siły Obronne Izraela]], które według zeznań ich dowódców były całkowicie nieświadome tego, co się dzieje wewnątrz. Rola wojska Izraela w tej masakrze jest obiektem kontrowersji.
== Rys wydarzeń ==
Nazwa "Sabra" odnosi się do ubogich okolic Zachodniego [[Bejrut]]u, sąsiadujących z obozem uchodźców "Shatila", założonym dla palestyńskich uchodźców w [[1949]] roku. Przez lata zatarły się granice pomiędzy nimi, i powszechnie nazywano je "obozami
Od 1975 do 1990 roku w Libanie trwała [[libańska wojna domowa|wojna domowa]]. Jedną ze stron konfliktu był Libański Kościół Maronicki, wyposażany przez [[Izrael]] w broń do walki z [[Organizacja Wyzwolenia Palestyny|OWP]].
Linia 10:
OWP używała południowego Libanu jako bazy wypadowej przeciwko Izraelowi, a Izrael dokonywał nalotów na pozycje OWP w Libanie. 6 czerwca 1982 Izrael zdecydował się na interwencję wojskową, wprowadzając 60 000 żołnierzy na teren Libanu. Interwencja ta została oficjalnie potępiona przez [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]. Po dwóch miesiącach w wyniku działań [[Stany Zjednoczone|USA]] podpisano zawieszenie broni, na mocy którego Liban miał pozostawać pod nadzorem sił międzynarodowych.
1 września oficjalnie zakończono wycofywanie sił OWP z okolic Bejrutu. Dwa dni później Izrael otoczył obozy uchodźców swoimi wojskami. Izraelski Minister Obrony [[Ariel Szaron]] wydał oświadczenie stwierdzające, że 2000 wojowników OWP pozostało w Bejrucie. Palestyna stanowczo zaprzeczyła temu oświadczeniu.
[[Ariel Szaron]] i [[Rafael Eitan]] poprosili libańskie oddziały maronickie o wkroczenie do obozów i ujęcie ukrywających się tam bojowników OWP. Wieczorem 16 września 1982 oddziały te wkroczyły do obozów. Przez następnych 36 do 48 godzin dokonały one masakry wewnątrz obozów.
Linia 16:
== Odpowiedź międzynarodowa ==
16 grudnia 1982 [[Zgromadzenie Ogólne ONZ]] potępiło masakrę i oficjalnie
Masakra przyciągnęła uwagę mediów na całym świecie. Większość relacji skupiała się na roli Izraela. [[Włochy|Włoscy]] pracownicy lotnisk zbojkotowali izraelską linię lotniczą [[El Al]]. W synagogach w [[Mediolan]]ie i [[Rzym]]ie podłożono bomby.
Linia 22:
[[Time (tygodnik)|Tygodnik "Time"]] opublikował 21 lutego [[1983]] artykuł opisujący Szarona jako bezpośrednio odpowiedzialnego za masakrę. Szaron pozwał tygodnik za [[zniesławienie]] w izraelskim i amerykańskim sądzie. "Time" wygrał ten proces w USA, choć sędziowie uznali jednocześnie artykuł za nieprawdziwy i szkalujący.
Benny Morris
W szwedzko-francusko-niemiecko-libańskim filmie dokumentalnym ''Massaker'' <ref>[http://www.dschointventschr.ch/dv/stage/filmflyer.php?shortcut=MASSAKER ''Massaker'']</ref> (2005) sześciu byłych żołnierzy libańskich, którzy uczestniczyli w masakrze, zeznało, że Izrael bezpośrednio brał w niej udział. Jeden z nich stwierdził, że widział izraelski buldożer niszczący zamieszkany budynek wewnątrz obozu. Inny zeznał, że izraelscy żołnierze zaopatrzyli ich w materiały do zniszczenia ciał pozostawionych na ulicach.
W 2008 roku Ari Folman, jeden z żołnierzy izraelskich biorących udział w tych zajściach, zrealizował animowany film [[Walc z Baszirem]]<ref>[http://www.imdb.com/title/tt1185616/ ''Vals Im Bashir''] w [[IMDB]]</ref>, w którym podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie o odpowiedzialność swoją i współtowarzyszy
== Sabra i Shatila po masakrze ==
| |||