Nocyceptor: Różnice pomiędzy wersjami

W porównaniu z innymi receptorami, nocyceptory mają wysoki [[próg pobudliwości]].

 

Nocyceptory zostały odkryte przez Charlsa Scotta Sherringtona w roku 1906. W okresie odkrycia naukowcy uważali, że zwierzęta są maszynami, które zamieniają bodziec zmysłowy na odruchy. Pogląd ten ewoluował w wyniku badań - rozróżniono różne typy stymulacji skutkujące różnymi typami odruchów. Dzięki różnym eksperymentom naukowym Sherrington odkrył, że ból jest odczuciem powodowanym przez nocyceptory.

 

U ssaków nocyceptory są neuronami czuciowymi występującymi w obszarach ciała, które są zdolne do odczuwania bólu.

 

Występowanie nocyceptorów zostało potwierdzone u zwierząt nie będących ssakami. Dotyczy to m.in ryb, pijawek, ślimaków morskich, muszek owocowych. Charakteryzują się one podobną aktywnością jak nocyceptory ssaków - reagują na niebezpieczny zakres temperatur, niskie pH, kapsaicynę oraz uszkodzenie tkanek.

 

[[en:Nociceptor]]

[[fr:Nocicepteur]]

[[he:קולטן אזעקה]]

[[nl:Nociceptor]]