Rewolucja róż: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
poprawka i uzupełnienie
Linia 10:
W połowie listopada na ulice [[Tbilisi]], a wkrótce potem wszystkich gruzińskich miast, wyszły masowe demonstracje. Główną rolę w koordynacji protestów odegrała młodzieżowa organizacja obywatelska [[K'mara|K'mara!]] (pol. Dosyć!), wzorowana na [[Serbia|serbskim]] [[Otpor]]ze, Szewardnadze zaś wspierany był przez wykazującego daleko idące polityczne ambicje przywódcę autonomicznej republiki [[Adżaria|Adżarii]] [[Asłan Abaszydze|Asłana Abaszydze]], który liczył, że osłabienie państwa pozwoli mu realizować separatystyczne aspiracje. Sytuacja osiągnęła punkt kulminacyjny [[22 listopada]], gdy protestujący uniemożliwili przeprowadzanie inauguracyjnej sesji nowego parlamentu, wdzierając się do parlamentu uzbrojeni w róże (stąd nazwa ''rewolucja róż'' per analogiam do [[Portugalia|portugalskiej]] ''[[rewolucja goździków|rewolucji goździków]]''). Następnego dnia Szewardnadze ogłosił stan wyjątkowy i zaczął gromadzić wojsko, jednak nikt nie wiedział, jak ono się zachowa, jeśli otrzyma rozkaz strzelania do tłumu. Po rozmowach z [[Stany Zjednoczone|amerykańskim]] sekretarzem spraw zagranicznych [[Colin Powell|Colinem Powellem]] oraz [[Rosja|rosyjskim]] (po matce Gruzinem z pochodzenia) ministrem [[Igor Iwanow (polityk)|Igorem Iwanowem]], postanowił spotkać się z przywódcami opozycji Saakaszwilim i [[Zurab Żwania|Zurabem Żwanią]] [[23 listopada]] (w dniu [[św. Jerzy|św. Jerzego]]) i podjął decyzję o dobrowolnym ustąpieniu, unikając ewentualnego rozlewu krwi.
 
[[Image:Amtseinführung Saakaschwili.jpg|thumb|left|200px|Ceremonia zaprzysiężenia Michaiła Saakaszwili na prezydenta, styczeń25 stycznia 2004]]
 
Decyzja ta przywitana została powszechnym entuzjazmem. Tymczasowym prezydentem została przewodnicząca parlamentu [[Nino Burdżanadze]], zanim w wyborach [[54 stycznia]] [[2004]] wybrany został Michaił Saakaszwili. Wynik wyborów parlamentarnych został anulowany przez sąd najwyższy [[26 listopada]], nowe wybory [[28 marca]] [[2004]] zakończyły się zwycięstwem partii Saakaszwilego.
 
W[[6 majumaja]] [[2004]] w epilogu rewolucji róż mieszkańcy Adżarii obalili Asłana Abaszydze i przywrócili suwerenność Gruzji na jej terytorium.
 
{{Przypisy}}