Plinio Corrêa de Oliveira: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Duży Bartek. Autor wycofanej edycji to Edsonihs.
AlohaBOT (dyskusja | edycje)
ort. poźniej -> później
Linia 3:
Pochodził zasłużonej w historii [[Brazylia|Brazylii]] arystokratycznej rodziny plantatorów z prowincji [[Pernambuco]]. Brat jego dziadka - João Alfredo Corrêa de Oliveira - jako ostatni premier Cesarstwa Brazylii zniósł niewolnictwo ludności kolorowej. Matka natomiast - Lucilla Ribero dos Santos - pochodziła z rodu należącego do "Paulitas", czyli pierwszych założycieli miasta São Paulo.
 
Wychowany został w duchu katolickim zarówno w domu jak i poźniejpóźniej w szkole oo. [[Jezuici|Jezuitów]] w [[São Luís]]. Podczas studiów w Wyższej Szkole Prawa zaczął działać aktywnie w katolickich ruchach świeckich. Założył m.in. w [[1929]] r. Katolicką Akcję Uczelnianą, a następnie Katolicką Ligę Wyborczą, z ramienia której został w [[1933]] r. najmłodszym deputowanym w historii brazylijskiego parlamentu.
 
Po zakończeniu kariery politycznej poświęcił się działalności naukowej (kierował katedrą Historii Cywilizacji na Wydziale Prawa Uniwersytetu w São Paulo oraz na Papieskim Uniwersytecie Katolickim), publicystycznej oraz społecznej. W [[1943]] r. został pierwszym prezesem [[Akcja Katolicka|Akcji Katolickiej]] archidiecezji São Paulo. Jednocześnie w latach [[1929]]-[[1947]] redagował związany z archidiecezją tygodnik "Legionário", w którym zwalczał [[nazizm]] i [[komunizm]]. Jednocześnie krytykował poglądy liberalne na łonie Kościoła takie jak np. rodząca się [[teologia wyzwolenia]], a także inne przejawy [[Modernizm katolicki|modernizmu katolickiego]]. W późniejszych czasach swoją działalność publicystyczną przeniósł na łamy czasopisma "Catolicismo", a także dziennika "Folha de São Paulo".