Zofia Branicka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int.
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
Linia 1:
[[File:Zofia Branicka (1790-1879).jpg|thumb|Zofia Branicka]]
'''Zofia Potocka z Branickich''' (ur. [[11 stycznia]] [[1790]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[6 stycznia]] [[1879]] w [[Krzeszowice|Krzeszowicach]]) żona [[Artur Stanisław Potocki|Artura Potockiego]], którego poślubiła w [[1816]] r., filantropka.
 
Pochodziła z rodu [[Braniccy herbu Korczak|Branickich]], była córką [[Franciszek Ksawery Branicki|Franciszka Ksawerego]] i [[Aleksandra Engelhardt|Aleksandry]], siostrą [[generał|generała]] [[Władysław Grzegorz Branicki|Władysława Grzegorza Branickiego]], matką [[Adam Józef Potocki|Adama Potockiego]].
Kolekcjonowała malarstwo włoskie, była działaczką Arcybractwa Miłosierdzia i Towarzystwa Dobroczynności. Założyła szpital i schronisko dla biednych w [[Krzeszowice|Krzeszowicach]] i nazwała go imieniem męża [[Artur Potocki|Artura Potockiego]]. Patronowała akcji niesienia pomocy rannym w [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]]. Była inicjatorką przebudowy kaplicy [[Święty Leonard|Świętego Leonarda]] na [[Wawel]]u oraz założycielką Biura Ratunkowego dla niesienia pomocy pogorzelcom w krakowskim pałacu pod Baranami.
Została pochowana w [[Krzeszowice|Krzeszowicach]] [[9 stycznia]] [[1879]] roku.