Taniec w starożytnej Grecji: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 31:
==Poglądy Lukiana==
W II wieku naszej ery [[Lukian z Samostaty]] skonfrontował dwa przeciwne nastawienia do tańca
Kraton zarzucał tańcom frywolność, błahość a tancerzom zniewieściałość i rozpustę. Uważa taniec za błahą [[rozrywka|rozrywkę]], niegodną poważnego obywatela, który powinien raczej oglądać tragedie i komedie. Lykonos najpierw odparł zarzuty, a potem wygłosił płomienną pochwalę tańca. Wytknął Kratonowi, że aktorzy tragiczni i komediowi również tańczą i występują w rolach kobiecych. Zarzucił tragedii skostniałość i nienaturalność, które przeciwstawia naturalności tancerzy. Lykinos uważał, że taniec jest naśladowaniem odwiecznego tańca gwiazd, więc nie można go potępiać. Bezbożnie jest potępiać taniec, gdy sami bogowie tańczą (np. Rea), a taniec jest wykonywany ku ich czci w czasie misteriów i obrzędów. Taniec nie jest powodem do wstydu, ponieważ Lacedemończycy znani ze swej odwagi i waleczności tańczyli w czasie walki.
Lykinos zalecał tancerzowi naukę muzyki, geometrii i etyki, by doskonalić sztukę [[gest]]u. ''Taniec nie jest sztuką łatwą i nadającą się do szybkiego opanowania. Wymaga on bowiem wszechstronnego i nader starannego wykształcenia'' - podsumowuje. Wskazuje na błędy tancerzy takie jak nadmierna ekspresja, brak harmonii, nieznajomość tematu, który przedstawiają.
[[Kategoria:Taniec]]
| |||