Jakub Dembiński: Różnice pomiędzy wersjami

{{Szlachcic infobox

|zdjęcie=

|opis zdjęcia=

'''Jakub Dembiński''' ('''Jakub z Dębna, Szczekocin''') herbu [[Odrowąż (herb szlachecki)|Odrowąż]] - (ur. [[1427]], zm. [[15 stycznia]] [[1490]]) - [[kasztelan]] [[Kraków|krakowski]], [[kanclerz wielki koronny]]. Pochodził z rycerskiego rodu [[Odrowążowie|Odrowążów]] pieczętujących się herbem [[Odrowąż (herb szlachecki)|Odrowąż]].

W latach [[1448]]-[[1460]] był [[podczaszy]]m krakowskim, w latach [[1457]]-[[1459]] [[cześnik koronny|cześnikiem koronnym]]. W [[1460]] występuje w źródłach jako [[Kasztelani i starostowie małogoscy|kasztelan]] [[Małogoszcz|małogojski]]. W [[1460]]-[[1468]] [[podskarbi wielki koronny]], [[Kanclerz wielki koronny|kanclerzem królestwa]] został w [[1469]] i był nim do [[1473]]. W latach [[1473]]-[[1478]] [[Sandomierz|wojewoda sandomierski]]. Kasztelanem krakowskim był od [[1478]] do [[1490]]. Zgromadził ponadto liczne starostwa: był [[starosta|starostą]] [[Biecz|bieckim]] i sandomierskim [[1462]]-[[1479]], [[Przedecz|przedeckim]] [[1463]]-[[1471]], [[Oświęcim|oświęcimskim]] [[1467]]-[[1473]] i krakowskim [[1463]]-[[1490]]. W czasie [[Wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]] walczył pod [[Bitwa pod Chojnicami|Chojnicami]] ([[1454]]), [[Gniew (miasto)|Gniewem]] ([[1457]]) i [[Wałcz]]em ([[1460]]). Brał udział w wielu misjach dyplomatycznych na [[Węgry]], do [[Czechy|Czech]] i [[Rzym]]u. Był architektem polityki [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]] wobec południowych sąsiadów Polski. W latach [[1473]]-[[1474]] stał na straży południowo-zachodnich granic królestwa od strony [[Śląsk]]a.

Z fundacji Jakuba z Dębna wzniesiono w Dębnie kościół św. Małgorzaty (w latach 1470 – 1504) oraz zamek rycerski (w latach 1470 – 1480).

[[Szymon Starowolski]] w swym dziele ''Sarmatiae Bellatores'' (pełna nazwa polska: ''Wojownicy sarmaccy, czyli pochwały mężów słynących męstwem wojennym w pamięci naszej lub naszych pradziadów'') z roku [[1631]] tak o nim pisał ''...był poważny, stanowczy, surowy, a często pełen miłosierdzia. Miał bardzo rzadką właściwość: przystępność nie umniejszała jego powagi, a surowośc miłości. Umarł w podeszłym wieku: szczątki jego przewieziono do Krakowa, by złożyć w grobie ojca, i tam odbył się pogrzeb. Przyjaciele płaczem i okrzykami okazywali swój ból. Ozdóbmy jego grób napisem: '''Tu spoczywa starosta krakowski Jakub z Dębna, najpierw podskarbi, potem kanclerz wielki Korony Polskiej. Mąż ów umiał sprostać wszystkim obowiązkom, jakie mu życie wskazywało. Gardził bogactwem, wytrwały był w dobrym, stały, nie znający bojaźni. Całe życie spędził prowadząc wojny i biorąc udział w rządach Rzecząpospolitą. Najpierw zdobył sławę zwycięstwem pod Wałczem i poselstwami, jakie odbywał dla Ojczyzny. W podeszłym wieku uległ wyrokom losu. Zostawił niezwykle rzadki przykład senatorskiej roztropności'''.

 

{{DEFAULTSORT:Dembiński, Jakub}}

[[Kategoria:Cześnicy koronni]]

[[Kategoria:Kanclerze wielcy koronni]]