Łuna 2: Różnice pomiędzy wersjami

{{commonscommonscat|Category:Luna programe|sondy Łuna}}

|nazwa =Łuna 2

|obrazek =Luna 2.jpg

|inne_nazwy =Łunnik 2, E-1A 2, 1959 Ksi

|organizatorzy =[[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]

|COSPAR =1959-014A

|rakieta =[[Łuna 8K72]]

|kosmodrom =Bajkonur

|kraj =Kazachstan

|cel_misji =Księżyc

|cel_2 =

|ciało_centralne =

|perycentrum =

|apocentrum =

|okres =

|nachylenie =

|mimośród =

|początek_dzień =12 września

|początek_rok =1959

|hh:mm =06:39:42

|lądowanie_dzień =

| lądowanie_rok =

| ląd_hh:mm =

|koniec_dzień =13 września

|koniec_rok =1959

|powrót_dzień =

|powrót_rok =

|kształt =kulisty

|wymiary =

|masa_całk =390,2

|masa_ład =

'''Łuna 2''' była drugim [[ZSRRZwiązek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckim]] statkiem mającym zderzyć się z [[Księżyc]]em i pierwszym, któremu się to udało. Po starcie i uzyskaniu [[Prędkość ucieczkowa|prędkości ucieczkowej]], [[12 września]] ([[13 września]] czasu moskiewskiego), '''Łuna 2''' odrzuciła 3. stopień [[rakieta nośna|rakiety nośnej]], który powędrował za nią aż w pobliże [[Księżyc]]a. Tego samego dnia statek wypuścił pomarańczową chmurę [[sód|sodu]], która umożliwiła śledzenie statku oraz badanie rozprzestrzeniania się gazu w przestrzeni kosmicznej. [[13 września]], po 33,5 godzinie lotu, radiowy sygnał emitowany przez '''Łunę 2''' urwał się nagle, oznajmiając tym samym uderzenie statku w [[Księżyc]]. Miejsce zderzenia miało współrzędne selenograficzne: 29,1° N, 0° ([[Mare Serenitatis]], koło kraterów Aristides i Archimedes). Około 30 minut później, w [[Księżyc]] uderzył 3. stopień rakiety nośnej, która wyniosła '''Łunę 2'''. Przeprowadzone pomiary potwierdziły fakt braku księżycowego [[pole magnetyczne|pola magnetycznego]] i księżycowych [[pas radiacyjny|pasów radiacyjnych]] oraz istnienie [[wiatr słoneczny|wiatru słonecznego]].

'''Łuna 2''' i kule prawdopodobnie wyparowały<ref>http://www.mentallandscape.com/V_Pennants.htm Strona o medalach wystrzeliwywanychwystrzeliwanych wraz z radzieckimi sondami</ref>. Statek uderzył w powierzchnię Srebrnego Globu z prędkością około 3,3 km/s. Zakładając, że [[energia kinetyczna|energia]] zderzenia przekształciła się w [[ciepło]], temperatura w miejscu zderzenia mogła wynieść ponad 10 000°C.

15 września 1959 premier [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] [[Nikita Chruszczow]] ofiarował prezydentowi USA [[Dwight D. Eisenhower|Dwightowi D. Eisenhowerowi]] kopie ozdób wyniesionych przez Łunę 2.

: Tworzyły go trzy niezależne magnetometry. Dynamiczny zasięg czujników wynosił od -3000 do +3000 nT. Ucyfrowienie sygnału w dwóch kanałach 5-bitowych dawało czułość 600 nT/V.

{{szablon: przypisy}}