Apoloniusz z Tiany: Różnice pomiędzy wersjami

Uważany był za pośrednika między bogami i ludźmi, cudotwórcę, czarownika i proroka. Wiele podróżował (m. in. [[Anatolia|Azja Mniejsza]], Syrię, Grecję i Rzym po [[Indie]]), gdzie zdobył rozległą wiedzę o religiach i filozofii wschodniej. Doktrynę [[bramin]]ów próbował pogodzić z nauką [[Pitagoras]]a. Uznaje się go za religijnego wyznawcę neopitagoreizmu i [[teozofia|teozoficznego]] [[gnoza|gnostyka]]. Był autorem biografii Pitagorasa oraz księgi zatytułowanej "O ofiarach i czarach".

 

 

Jego zadziwiające życie i czyny przedstawił [[Filostratos]] na polecenie cesarzowej [[Julia Domna|Julii Domny]] w III. stuleciu po Chr. jako idealny obraz greckiego filozofa.