Architektura barokowa w Niemczech: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ort. |
poprawa linków |
||
Linia 86:
** [[Johann Leonhard Dientzenhofer]], uczestniczył w rozbudowie benedyktyńskich opactw w Banz i św. Michała w Bambergu oraz nowego pałacu biskupa w Bambergu (do renesansowej rezydencji dobudował dwa skrzydła).
* [[Balthasar Neumann]], niemiecki architekt z okresu późnego baroku, pracował przy budowie i rozbudowie wielu kościołów, opactw i zamków np. pałac w [[Bruchsal]], pałac Augustusburg w Brühl, dla której zaprojektował wspaniałą klatkę schodową, kościoły w [[Gössweinstein]], w opactwie w [[Neresheim]] (jednonawowy w układzie podłużnym o przęsłach przykrytych owalnymi sklepieniami), Steinbach, klasztor i kościół benedyktyński w Münsterschwarzach w [[Schwarzach nad Menem]], [[powiat Kitzingen]], opactwa w Banz, w [[Schöntal]], kościół pielgrzymkowy Czternastu Wspomożycieli w [[Vierzehnheiligen]] (jednonawowy, ze sklepieniami na planie koła i owalu) Dom pod Sokołem – Falkenhause w Würzburgu (z elewacją o bogatej, rokokowej dekoracji), pałac Poppelsdorfer w Bonn. Najbardziej znane jego projekty to rezydencja biskupa i kaplica rodziny Schönborn przy katedrze w Würzburgu.
* [[Dominikus Zimmermann]], architekt niemiecki, znany przede wszystkim jako projektant wnętrz, licznych ołtarzy, ambon i innych dekoracji. Zbudował rokokowe kościoły, zaprojektowane na rzucie elipsy, w Steinhausem ([[Bad Schussenried]]) [[1727]]-[[1733]] i w [[Kościół pielgrzymkowy w Wies|Wies]] ([[Steingaden]], [[powiat Weilheim-Schongau]]) [[1745]]-[[1754]]. Przy wystroju wnętrz współpracował z bratem [[Johann Baptist Zimmermann|Johannem Zimmermannem]]. Jego inne dzieła to: przebudowa kartuzji w [[Buxheim]]ie – kościół, kaplica św. Anny ([[1713]]-[[1727]]), budowa kościoła NMP w Günzburgu ([[1735]]-[[1740]]), przebudowa franciszkańskiego klasztoru w Maria Medingen w [[Mödingen]] ([[1716]]-[[1725]]).
* [[François de Cuvilliés starszy]], bawarski architekt wnętrz urodzony we Francji, przedstawiciel rokoko. Jako nadworny architekt elektorów [[Maksymilian II Emanuel|Maksymiliana II]] i [[Karol VII Bawarski|Karola VII]] i pracował nad wystrojem wnętrz [[Monachium|monachijskiej]] Rezydencji – Pałacu Królewskiego i znajdującego się w skrzydle pałacu teatru dworskiego Cuvilliés-Theater [[1751]]-[[1753]]. Dla zespołu pałacowo-parkowego w [[Nymphenburg]]u zaprojektował pałacyk myśliwski Amalienburg ([[1734]]-[[1739]]). Jego dziełem jest także monachijski Pałac Holstein z sztukatorską dekoracją Johanna Zimmermanna (obecnie rezydencja biskupa) i fasada kościoła Teatynów ([[1765]]-[[1768]]). W [[Bonn]] pracował nad wystrojem wnętrz pałacu Brühla i brama wjazdowa pałacu elektorskiego (''Koblenzer Tor'') obecnie budynek należy do kompleksu zabudowań uniwersyteckich, w [[Brühl (Nadrenia Północna-Westfalia)|Brühl]] pracował nad wystrojem wnętrz zespołu pałacowego (Augustusburg i Falkenlust). Wraz z braćmi Zimmermann, Dominikusem i Johannem, zajmował się dekoracją pomieszczeń pałacu Nymphenburg.
* [[Johann Georg Starcke]], niemiecki architekt, który pracował w [[Drezno|Dreźnie]] i jego okolicy. W swoich pracach łączył elementy baroku francuskiego i włoskiego. Zaprojektował Ogród Włoski z pawilonem ([[1669]]) oraz pałac na terenie drezdeńskiego [[Grossen Garten]] ([[1678]]-[[1683]]). Brał udział w pracach związanych z przebudową zamku królewskiego sidenzschloss[[1691]]-[[1693]], ujeżdżalni dworskiej w Dreźnie i budynku Starej Giełdy w [[Lipsk]]u ([[1678]]-[[1683]]).
| |||