Nana Ioseliani: Różnice pomiędzy wersjami

{{Szachista infobox

}}

 

W latach [[1978]] i [[1979]] dwukrotnie zdobyła tytuł mistrzyni [[Europa|Europy]] juniorek, zaś w latach [[1981]] oraz [[1982]] zwyciężyła w mistrzostwach [[ZSRR|Związku Radzieckiego]]. W roku 1979 osiągnęła pierwszy sukces w rozgrywkach o mistrzostwo świata, zwyciężając w [[Szachowe turnieje międzystrefowe|turnieju międzystrefowym]] w [[Rio de Janeiro]]. W roku [[1980]] pokonała pierwszych dwóch rundach [[Szachowe mecze pretendentów|meczów pretendentek]] [[Zsuzsa Veröci|Zsuzsę Veröci]] oraz [[Nona Gaprindaszwili|Nonę Gaprindaszwili]], ale w finałowym meczu pretendentek w roku [[1981]] uległa [[Nana Aleksandria|Nanie Aleksandrii]]. W kolejnym cyklu awansowała do II rundy spotkań, w której przegrała z [[Lidia Siemionowa|Lidią Siemionową]]. W roku [[1985]] podzieliła w turnieju międzystrefowym w [[Hawana|Hawanie]] III-V miejsce i nie awansowała do [[Szachowe turnieje pretendentów|turnieju pretendentek]] w [[Malmö]]. Sztuka ta udała się jej w roku [[1987]], w którym zwyciężyła w turnieju międzystrefowym w [[Tuzla|Tuzli]]. Kolejny sukces odniosła rok później, zwyciężając (po dogrywce z [[Jelena Achmyłowska|Jeleną Achmyłowską]]) w turnieju kandydatek w [[Ckaltubo]]. W rozegranym w tym samym roku w [[Tel Awiw-Jafa|Tel Awiwie]] meczu o mistrzostwo świata przegrała po zaciętym meczu 7½ - 8½ z [[Maja Cziburdanidze|Mają Cziburdanidze]] i zdobyła tytuł wicemistrzyni świata. W roku [[1990]] po raz kolejny wystąpiła w turnieju kandydatek, zajmując w [[Bordżomi]] IV miejsce. Kolejny cykl rozgrywek po raz drugi doprowadził ją do meczu o mistrzostwo świata: najpierw zajęła III miejsce w turnieju międzystrefowym w [[Subotica|Suboticy]] (w roku [[1991]]), a następnie II miejsce w turnieju kandydatek w [[Szanghaj]]u (w roku [[1992]]). Zgodnie z regulaminem, o prawo do gry z mistrzynią świata rozegrała dodatkowy mecz z [[Zsuzsa Polgár|Zsuzsą Polgár]], który zakończył się remisem 6 - 6. O zwycięstwie w tym spotkaniu zadecydowało losowanie, które okazało się szczęśliwe dla Ioseliani. W roku [[1993]] w [[Monako]] spotkała się z [[Xie Jun]], której uległa w stosunku 2½ - 8½. W kolejnych dwóch turniejach pretendentek w [[Tilburg]]u (1994) oraz [[Groningen]] (1997) zajęła odpowiednio VII i III miejsce, potwierdzając przynależność do ścisłej światowej czołówki. W latach [[2000]] i [[2001]] wystąpiła na mistrzostwach świata [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|FIDE]] rozgrywanych [[System pucharowy|systemem pucharowym]], nie osiągając jednak sukcesów. Od roku [[2003]] nie występuje w szachowych turniejach.

 

 

Najwyższy [[Ranking szachowy|ranking]] w swojej karierze osiągnęła 1 lipca 1997 r., z wynikiem 2520 punktów dzieliła wówczas 4-5. miejsce na świecie (za [[Judit Polgar|Judit]] i [[Zsuzsa Polgar|Zsuzsą Polgar]] oraz [[Maja Cziburdanidze|Mają Cziburdanidze]], wspólnie z [[Pia Cramling|Pią Cramling]])<ref>Lista rankingowa FIDE 01.07.1997 r.</ref>.