Wdżar: Różnice pomiędzy wersjami

| stopniS = | minutS = | sekundS =

}}

Góra Wdżar jest goła i zbudowana z [[flisz karpacki|fliszu karpackiego]] oraz [[andezyt]]u – skały [[skały wulkaniczne|wulkanicznej]]. Aktywność wulkaniczna miała miejsce z końcem starszego [[trzeciorzęd]]u, w czasie tworzenia się płaszczowiny zewnętrznych Karpat fliszowych. [[intruzja|Intruzje]] andezytu występowały trzykrotnie: najstarsza w środkowym [[baden (geologia)|badenie]], a najmłodsza na granicy badenu i [[sarmat (geologia)|sarmatu]]. Góra Wdżar zawdzięcza swój kształt dzięki większej odporności andezytu na [[wietrzenie]]. Na jej zboczach znajduje się jedyne w Posce stanowisko [[rozrzutka brunatna|rozrzutki brunatnej]] – paproci związanej wyłącznie z andezytowym podłożem. Istnieje na zboczach Wdżaru miejsce, gdzie występują anomalie magnetyczne – igła kompasu gubi kierunek kręcąc się na wszystkie strony.

 

Andezyty występują w Polsce bardzo rzadko. Na terenie polskich Karpat można je odnaleźć jeszcze tylko na [[Bryjarka|Bryjarce]] oraz [[Jarmuta|Jarmucie]] w Szczawnicy. Z góry Wdżar eksploatowano andezyty pochodzące z najmłodszej intruzji już w latach 1873-75, wykorzystując je do budowy drogi [[Czorsztyn]]- przełęcz Snozka. Na większą skalę eksploatowała je od [[1928]] spółka Kamieniołomy Miast Małopolskich. Również po wojnie trwała eksploatacja do lat 70. Wydobywano je w trzech kamieniołomach: "Snozka" – południowy, "Tyłka" – zachodni i "Lisi Łom". Pozostałością po tej eksploatacji są głębokie wykopy i gołoborza andezytowe. Po południowej stronie wcięte głęboko w górę wyrobisko ma wysokość 50 m.

 

 

==== Szlaki turystyki pieszej ====

 

==== Bibliografia ====