Literatura islandzka: Różnice pomiędzy wersjami

Bardziej skomplikowana pod względem formy jest poezja [[skald|skaldów]] ([[poezja skaldyczna]]), którzy do tradycyjnej aliteracji dodali także [[rym]]. Poezja ta ma charakter [[panegiryk|panegiryczny]], a jej treścią są niemal wyłącznie życiorysy królów i bohaterów. Twórcy poezji skaldycznej nie byli anonimowi (jak w przypadku poezji eddaicznej), a ich działadzieła miały sławić nie tylko staronordyckich [[konug|konugów]] i jarlów, na których dworach przebywali, ale również ich samych. Poezja skaldyczna porusza tematy skaldom współczesne i aktualne (w przeciwieństwie do eddaicznej, która dotyczyła dalekiej, okrytej mrokiem przeszłości).
Najdawniejsi skaldowie: [[Bragi Boddason]], Thjodolf z Hvin, Thorbjorn Hornklosi należą jeszcze do czasów przedchrześcijańskich, podobnie jak ErgillEgill Skallagrimsson.
Poezja skaldyczna pochodzi z Norwegii i w Skandynawii utrzymywała sie przez kilkaset lat, ale to Islandia wiodła prym zarówno pod wzgledem ilosci skaldów, jak i wysokiego kunsztu utworów.
Poezja skaldyczna, rozwijająca się głównie na dworach królewskich islandzkim i norweskim, rozwijała się również za chrześcijaństwa, przeplatając dawne wątki pogańskie z chrześcijańskimi.