Świadome macierzyństwo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
brak przypisu - był przypis z roku 1984, a akapit mówił o III RP |
drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
'''Świadome macierzyństwo''' - idea zgodnie z którą [[kobieta]] wraz ze swoim [[mężczyzna|partnerem]] powinni w sposób całkowicie racjonalny sterować swą [[płodność|płodnością]], decydując się na posiadanie [[dziecko|dzieci]] w liczbie adekwatnej do warunków materialnych, w momencie nie zakłócającym ich funkcjonowania w społeczeństwie (np. nie w fazie pobierania nauki lecz już po osiągnięciu dojrzałości umysłowej, emocjonalnej i społecznej), w okresie optymalnym fizjologicznie (dla kobiety jest to wiek mniej więcej od 18 do 33-35 lat)<ref>Wisłocka M., Sztuka kochania, Warszawa 1985, w rozdziale: Nie należy zaczynać zbyt wcześnie</ref>, a kolejne ciąże nie powinny następować zbyt szybko po sobie<ref>Wisłocka M., Sztuka kochania, Warszawa 1985 w rozdziale: Harmonia seksualna</ref>, zaś [[ciąża]] od samego początku powinna odbywać się pod kontrolą lekarza - by maksymalnie zmniejszyć możliwość urodzenia się dziecka [[niepełnosprawność|niepełnosprawnego]]. Według [[Jan Paweł II|Karola Wojtyły]] świadome macierzyństwo to wiedza, w jaki sposób kobieta we współżyciu małżeńskim staje się matką, oraz takie postępowanie by stawała się nią tylko wtedy, kiedy tego wspólnie chcą <ref>Wojtyła K., ''[[Miłość i odpowiedzialność]]'', Lublin 1986, s. 248</ref>.
W
W okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]
▲W Czasach, gdy w [[II Rzeczpospolita|II RP]] świadome macierzyństwo zaczął propagować [[Tadeusz Boy-Żeleński]] (wraz z [[Irena Krzywicka|Ireną Krzywicką]] założył w Polsce pierwszą poradnię świadomego macierzyństwa) medycyna nie dysponowała skutecznymi środkami [[antykoncepcja|antykoncepcyjnymi]] ani technikami [[Badania prenatalne|badań prenatalnych]]. Idea świadomego macierzyństwa sprowadzała się wówczas do uświadamiania jak stosować dostępne wówczas metody [[antykoncepcja|antykoncepcji]]. Nawet poznański oddział [[Zjednoczenie Katolickich Związków Polek|Zjednoczenia Katolickich Związków Polek]] <ref>por. Marja Kempińska, ''Świadome macierzyństwo'', Poznań 1934, Drukarnia św. Wojciecha</ref> analizował zalety abstynencji seksualnej oraz [[Ubezpłodnienie|sterylizację]].
Od 1957 r., propagowaniem świadomego macierzyństwa oraz wszelką pomocą seksuologiczną dla młodzieży, dorosłych i małżeństw zajęło się [[Towarzystwo Rozwoju Rodziny|Towarzystwo Świadomego Macierzyństwa]] -
▲W okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] do świadomego macierzyństwa przywiązywano wielką wagę, bowiem państwo odpowiadało za poziom życia obywateli, co przy znacznym przyroście nie było łatwe do osiągnięcia<ref>W latach 1970-1979 przyrost wynosił 9,7‰ i był największy w całej Europie</ref>. Dzieci i młodzież były uświadamiane (w ograniczonym zakresie) w ramach nauki przedmiotu biologia, po wprowadzeniu ośmioklasowej szkoły w klasie ósmej a w większym zakresie w klasach IV i VII od początku lat 80. XX w. po kolejnej reformie szkoły podstawowej. Próba wprowadzenia tego tematu do szkół średnich została skutecznie oprotestowana przez przeciwników uświadamiania seksualnego<ref>Wiesław Sokoluk, Dagmara Andziak, Maria Trawińska, Przysposobienie do życia w rodzinie - podręcznik do szkoły średniej został oprotestowany i już po wydrukowaniu wycofany z użytku szkolnego i księgarń, większość nakładu przeznaczono na makulaturę.</ref>
▲Od 1957 r., propagowaniem świadomego macierzyństwa oraz wszelką pomocą seksuologiczną dla młodzieży, dorosłych i małżeństw zajęło się [[Towarzystwo Rozwoju Rodziny|Towarzystwo Świadomego Macierzyństwa]] - kontynuator inicjatywy Boya-Żeleńskiego. Po roku 1989 wobec braku wsparcia ze strony państwa i zakładów pracy (głównie chodziło lokale i darmowe środki przepisywane na receptę bo wiele prac wykonywano charytatywnie) Towarzystwo musiało zmienić zasady działania, ograniczyć swą działalność i zacząć w pełni zarabiać na siebie <ref>http://www.federa.org.pl/publikacje/biuletyn/biul16/biul16_7.htm</ref>. Wśród osób propagujących idee świadomego macierzyństwa z wykorzystaniem [[naturalne planowanie rodziny|metod naturalnych]] duży wpływ miała działalność naukowa prof. [[Włodzimierz Fijałkowski|Włodzimierza Fijałkowskiego]]<ref>min. wielokrotnie wznawiana pozycja ''Biologiczny rytm płodności a regulacja urodzeń'', 3 wydania w języku polskim - Państwowy Związek Wydawnictw Lekarskich 1973, 1974, 1978 oraz 2 w języku rosyjskim: 1974 i 1976</ref>. Większość ginekologów jednak nie ograniczała się do opanowania jednej metody lecz starała się dobierać środki antykoncepcyjne i swe porady optymalnie do sytuacji swoich pacjentów i najnowszych osiągnięć nauki. Do najsłynniejszych, działających również w Towarzystwie, należeli [[Michalina Wisłocka]], [[Mikołaj Kozakiewicz]], [[Zbigniew Lew Starowicz]], [[Kazimierz Imieliński]], [[Wiesław Sokoluk]] i wielu innych lekarzy zwalczających przesądy i propagujących wiedzę medyczną z seksuologii, wychowania, psychologii.
Współczesne problemy z realizacją idei świadomego macierzyństwa to w głównej mierze niewielkie wsparcie finansowe ze strony państwa dla [[Antykoncepcja|sztucznych środków antykoncepcyjnych]], [[badania prenatalne|badań prenatalnych]] i [[Zapłodnienie in vitro|sztucznych zapłodnień]]. Praktyczny zakaz [[aborcja|aborcji]] oraz praktyka oceny oddziałów położniczych na podstawie ilości urodzeń żywych (a nie zdrowych) skutkują nadmiernym i niepotrzebnym obciążeniem społeczeństwa (NFZ)<ref>Na Zachodzie wprawdzie też się tak ocenia lecz tam realnie istnieje możliwość wykonania aborcji w razie stwierdzenia uszkodzeń płodu lub zagrożenia zdrowia matki. W Polsce przypadek [[Alicja Tysiąc|Alicji Tysiąc]] pokazuje, że z przyczyn ideologicznych dochodzi nawet do lekceważenia obowiązującego prawa</ref><ref>Sławomir Zagórski, Klaudia. 10 lat później w Gazecie wyborczej z 14.11.2008 oraz http://wyborcza.pl/1,76842,5946400,Klaudia__10_lat_pozniej.html</ref>. W pełni ze świadomego macierzyństwa mogą obecnie korzystać tylko osoby mogące wyjechać za granicę lub uzyskać pomoc za prywatne środki płatnicze<ref>Pacewicz P., Aborcja - czekając na referendum w:Gazeta Wyborcza z 14.01.2008</ref>.
| |||