Mina wytykowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 3:
Mina wytykowa był to [[ładunek wybuchowy]] ([[mina]]) umieszczony na długiej - kilku lub kilkunastometrowej belce, przytwierdzonej do [[dziób okrętu|dziobowej]] części okrętu. Stosowany był głównie na małych [[kuter|kutrach]] parowych, pierwozwzorach [[kuter torpedowy| kutrów torpedowych]]. Przed użyciem, minę wytykową opuszczano pod powierzchnię wody. Okręt uzbrojony w minę wytkową podchodził z możliwie dużą prędkością bezpośrednio do burty okrętu wroga i starał się uderzyć wytykiem o tę burtę, co powodowało wybuch miny przy części podwodnej atakowanego okrętu. Zazwyczaj używano [[zapalnik]]a uderzeniowego, powodującego wybuch miny przy uderzeniu. Uzbrojenie to było niebezpieczne w użyciu, gdyż wymagało podejścia na bezpośrednią bliskość atakowanego okrętu, a wybuch miny zagrażał także samemu kutrowi. Zbliżoną bronią tego okresu były także miny holowane za kutrem, jednakże okazały się mniej skuteczne i jeszcze trudniejsze w użyciu. Miny wytykowe ostatecznie zanikły z chwilą bardziej powszchnego wprowadzenia udoskonalonych [[torpeda|torped]] samobieżnych.
Prawdopodobnie jako pierwsi miny wytykowe zastosowali i użyli bojowo [[Skonfederowane Stany Ameryki|konfederaci]] podczas [[wojna secesyjna|wojny secesyjnej]]. W nocy 5 października [[1863]] konfederacki kuter [[CSS David]] uszkodził w ten sposób [[fregata pancerna|fregatę pancerną]] Unii USS "New Ironsides" pod [[Charleston (miasto w Karolinie Południowej)|Charleston]]. Z kolei 17 lutego [[1864]] konfederacki [[okręt podwodny]] [[CSS Hunley]], uzbrojony także w minę wytykową, zatopił [[slup wojenny|slup]] [[USS Housatonic]] (mina użyta w "Hunley" odpalana była na nieco innej zasadzie, gdyż wyposażona była w harpun do wbicia jej w drewniane poszycie okrętu; po uderzeniu w burtę okrętu i przyczepieniu miny okręt podwodny miał się wycofać i odpalić minę za pomocą sznura, którym była połączona z okrętem podwodnym). Następnie, siły rosyjskie pod dowództwem wiceadmirała [[Stiepan Makarow|Stiepana Makarowa]] intensywnie używały bojowo kutrów z minami wytykowymi podczas wojny rosyjsko-tureckiej w [[1877]] roku. Kutry takie zatopiły nocą 14 maja (wg kalendarza juliańskiego) 1877 turecki [[monitor (okręt)|monitor]] "Seyfi" na [[Dunaj]]u.
[[kategoria:miny]]
| |||