François Darlan: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kandelabr (dyskusja | edycje)
m lit., int.
Nie podano opisu zmian
Linia 16:
'''Jean Louis Xavier François Darlan''' (ur. [[7 sierpnia]] [[1881]] w [[Nérac]], zm. [[24 grudnia]] [[1942]] w [[Algier]]ze) - francuski polityk i wojskowy; od [[1939]] admirał i naczelny dowódca francuskiej floty.
 
W [[1902]]r. ukończył [[École Navale]] i w stopniu [[podporucznik]]a rozpoczął służbę w artylerii nadbrzeżnej. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] był dowódcą baterii w [[Tulon]]ie. Po zakończeniu przeniesienyprzeniesiony został do służby na okrętach. W [[1929]] roku awansował do stopnia [[komandor]]a, trzy lata później został [[wiceadmirał]]em. Zapamiętano go jako oficera o dużej wiedzy (stale ją poszerzał) i o sporych umiejętnościach wojskowych, świadomego potrzeby rozbudowy i modernizacji francuskiej marynarki wojennej, która w [[lata 20. XX wieku|latach 20.]] ustępowała [[Royal Navy]] zarówno pod względem tonażu, jak i jakości jednostek. W [[1936]] roku został szefem sztabu marynarki wojennej. Przeforsował w parlamencie zwiększenie funduszy przeznaczonych na marynarkę, zwłaszcza że [[III Rzesza]] po podpisaniu traktatu morskiego z Wielką Brytanią przystąpiła do rozbudowy własnej floty. W [[1939]]r. został admirałem floty, co było równoczesne z powierzeniem mu dowództwa nad marynarką wojenną. W czerwcu [[1940]]r. w obliczu klęski armii francuskiej Darlan wydał rozkaz, żeby wszystkie jednostki pływające udały się do portów w Afryce Północnej. Dzięki temu uratowano trzon floty przed przejęciem przez III Rzeszę.
 
W rządzie marszałka [[Philippe Pétain|Philippe'a Pétaina]] objął stanowisko ministra marynarki. Kiedy [[Royal Navy]] [[Operacja Catapult|zaatakowała francuskie okręty w Mers-El-Kébir]], usiłując nie dopuścić do tego, by dostały się one w ręce niemieckie, zginęło 1287 francuskich marynarzy, a około tuzina jednostek zostało zniszczonych. Był to osobisty cios dla Darlana, który do tego czasu był zwolennikiem współpracy z Brytyjczykami. W wyniku "zdrady z Mers-El-Kébir" stał się ich przeciwnikiem. Od grudnia 1940 roku jako zaufany marsz. Pétaina był odpowiedzialny w rządzie francuskim za sprawy wewnętrzne, obronę i politykę zagraniczną. Pomimo jego proniemieckiego nastawienia [[Niemcy]] nie darzyli go zaufaniem. W kwietniu 1942 roku Darlan został głównodowodzącym francuskich sił zbrojnych. [[7 listopada]] 1942 roku dzień przed rozpoczęciem [[Operacja Torch|operacji "Torch"]], Darlan przybył do Algieru. Zbieg okoliczności sprawił, że 21-letni syn admirała przeszedł atak [[Choroba Heinego-Medina|polio]] i Darlan postanowił go odwiedzić w szpitalu w [[Maillot]]. O północy około 400 francuskich powstańców zaatakowało stanowiska artylerii nadbrzeżnej w [[Sidi Ferruch]]. Akcja ta była uzgodniona z Amerykanami. Siły powstańcze, w których skład wchodzili głównie studenci i młodsi oficerowie, zaatakowały też prefekturę policji, siedzibę gubernatora generalnego, pocztę oraz koszary policji. Dowodzący w [[Algier]]ze generał Mast był zwolennikiem aliantów i już [[23 października]] zawarł z generałem [[Mark Wayne Clark|Markiem Clarkiem]] tajne porozumienie o niestawianiu oporu. Jednak zarówno oddziały policji, jak i marynarki nie zamierzały się poddać. Grupa uzbrojonych studentów wdarła się do siedziby sztabu armii francuskiej w Algierii. Znajdowali się tam przedstawiciele armii amerykańskiej, którzy prowadzili pertraktacje z admirałem Darlanem i głównodowodzącym wojskami francuskimi w Afryce Północnej generałem [[Alphonse Juin|Alphonse'em Juinem]]. Kilka godzin później Darlan, otrzymawszy informację o desantach w [[Oran]]ie i [[Casablanca|Casablance]], miał powiedzieć: "Stawką jest Francja i jej honor. Zostaliśmy zaatakowani. Będziemy się bronić".