Schronisko PTTK na Równicy: Różnice pomiędzy wersjami

|Schronisko turystyczne = Schronisko PTTK na Równicy

|Państwo = {{Państwo|POL}}

|Pasmo = [[Beskid Śląski]], [[Karpaty]]

|Wysokość = 785

|Rok =

|Dzień i miesiąc =

|Właściciel = [[PTTK]]

|zdjęcie = Poland Równica hostel.jpg

|Opis zdjęcia = Schronisko PTTK na Równicy

|Mapa położenia schroniska =

|galeria_commons =

|stopniN=

|stopniE=

|stopniW=

|stopniS=

|www =

W [[1928]] r. staraniem PTT do schroniska wyznakowano ścieżki z Ustronia doliną [[Gościradowiec|Gościradowca]] (kolorem czerwonym) i z [[Brenna|Brennej]] (zielonym), a także grzbietowy szlak niebieski, łączący Równicę przez [[Orłowa|Orłową]], [[Trzy Kopce Wiślańskie]] i [[Przełęcz Salmopolska|Przełęcz Salmopolską]] z [[Malinowska Skała|Malinowską Skałą]] w głównym grzbiecie Pasma Wiślańskiego. W 1931 r. turyści mieli już również do dyspozycji czerwono znakowany szlak z [[Polana (dzielnica Ustronia)|Polany]] przez [[Jaszowiec (dzielnica Ustronia)|Jaszowiec]]. Wkrótce powstała także (kosztem 237 tys. ówczesnych złotych) malownicza, serpentynowa droga do schroniska, prowadząca z Ustronia Polany przez Jaszowiec. Wybudowały ją i wybrukowały w latach 1933-34 tzw. Ochotnicze Drużyny Robotnicze, o czym informuje skromna płyta pamiątkowa wykuta w miejscowym piaskowcu, widoczna do dziś przy placyku na końcu drogi. Dzięki temu obiekt stał się bodaj pierwszym w Beskidach schroniskiem górskim, do którego drzwi goście mogli dojechać samochodem. Wśród owych gości w tych latach wymienić trzeba m. in. ówczesnego prezydenta RP [[Ignacy Mościcki|Ignacego Mościckiego]] oraz wojewodę śląskiego [[Michał Grażyński|Michała Grażyńskiego]], niezwykle przychylnego rozwojowi turystycznego zagospodarowania śląskich Beskidów.

W latach [[1931]]-[[1932]] przeprowadzono pierwszą modernizację budynku, obejmującą m. in. budowę umywalni i łazienki z natryskami. Doprowadzono także, w [[1933]] r., linię telefoniczną z Ustronia.

Po zakończeniu działań wojennych schronisko zostało zabezpieczone przez działaczy reaktywowanego 30 czerwca [[1945]] r. Oddziału PTT „Beskid Śląski” w Cieszynie. Wkrótce zostało przejęte i uruchomione przez macierzysty Oddział Górnośląski PTT, który m. in. odnowił wnętrza i wybudował koło schroniska budynek gospodarczy. Od [[1952]] r. schronisko było zarządzane przez kolejne jednostki gospodarcze, powoływane przez Zarząd Główny PTTK.

W latach 1966-68 obiekt poddano gruntownemu remontowi. Do schroniska doprowadzono wodociąg z [[Jaszowiec (dzielnica Ustronia)|Jaszowca]]. Wymieniono wszystkie instalacje i wprowadzono centralne ogrzewanie. Przebudowano zaplecze gastronomiczne tak, by mogło ono sprostać wymogom obsługi wycieczek zbiorowych i z roku na rok zwiększającej się liczby gości indywidualnych. W dwu-, trzy- i wieloosobowych sypialniach znajdowały się 52 miejsca noclegowe. Jadalnie, poszerzone o dawne werandy, otrzymały nowe wyposażenie i regionalny wystrój. Mieściły 80 miejsc konsumpcyjnych. Przed wejściem zbudowano namiotowe zadaszenie, chroniące drzwi przed wiatrem i śniegiem. W latach 70. schronisko uzyskało dwukrotnie główną nagrodę -– Wielki Złoty Klucz w ogólnopolskim konkursie Zrzeszenia Polskich Hoteli Turystycznych na najgościnniejszy obiekt hotelowy w Polsce. W tym czasie (1972-85) prowadzili je Stanisława i Eugeniusz Mynarscy, a po nich – Jan Jeleśniański.

== Piesze szlaki turystyczne ==

* {{szlak|czerwony}} [[Ustroń]] stacja PKP -– Schronisko PTTK na Równicy -– [[Ustroń Polana]] ([[Główny Szlak Beskidzki]])

* {{szlak|żółty}} [[Skoczów]] -– [[Górki Małe (województwo śląskie)|Górki Małe]] -– [[Równica]] -– Schronisko PTTK na Równicy

* {{szlak|zielony}} Schronisko PTTK na Równicy -– [[Brenna]] -– [[Błatnia]]

* {{szlak|niebieski}} Schronisko PTTK na Równicy -– [[Orłowa (góra)|Orłowa]] -– [[Trzy Kopce Wiślańskie]]

* Mianowski Tomasz: ''Schroniska górskie w Karpatach Polskich w latach 1939-1945''. Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa -– Kraków 1987;

* Moskała Edward: ''Schroniska górskie PTTK w Karpatach Polskich''. Zakład Wydawniczo-Propagandowy PTTK, Warszawa -– Kraków 1980;