Walka powietrzna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m linki-wew |
||
Linia 1:
'''Walka powietrzna''' jest [[Walka (wojsko)|starciem zbrojnym]] w przestrzeni powietrznej [[Statek powietrzny|statków powietrznych]] (pojedynczych
Walkę powietrzną determinują cztery podstawowe czynniki:
* [[pilot]] wyposażony w informację (wiedzę) i umiejętności
* samolot lub śmigłowiec o określonych właściwościach, ze swoim
* stan środowiska, dostępna przestrzeń
* [[ruch]].
Immanentną cechą walki powietrznej jest ruch, tym samym o jej istocie stanowi manewrowanie statków powietrznych i tworzenie warunków do użycia dysponowanych środków rażenia.
Linia 12:
==Podział==
Przy zastosowaniu kryterium ilości angażowanych [[siły (wojsko)|sił]], walki powietrzne dzielą się na pojedyncze i grupowe.
Stosując kryterium sposobu prowadzenia walk powietrznych można je podzielić na manewrowe i niemanewrowe. Pierwsze są utożsamiane z walkami prowadzonymi w zasięgu wzrokowej widzialności zaangażowanych sił, a drugie z walkami w których strony utrzymują kontakt po-przez wykorzystywanie pokładowych
==Walka na małych odległościach==
Linia 46:
===Manewr obronny===
'''Manewr [[Obrona (wojsko)|obronny]]''' nieuzbrojonego samolotu ma na celu utrudnienie trafienia i/lub wyjście poza strefę rażenia broni atakującego statku powietrznego. Celem manewru obronnego może być również wejście w strefę rażenia własnej obrony przeciwlotniczej w celu stworzenia zagrożenia dla atakującego statku powietrznego.
Podstawą obrony w walce powietrznej myśliwców jest manewr. Ma on na celu uniemożliwienie przeciwnikowi niezakłóconego śledzenia i celowania oraz celnego prowadzenia ognia artyleryjskiego lub naprowadzania broni kierowanej. Zasadą działania obronnego jest przejście do manewrowania w tej płaszczyźnie, w której zaatakowany statek powietrzny ma korzystniejsze parametry lotu od atakującego, takie jak: mniejszy promień i czas zakrętu w płaszczyźnie poziomej lub mniejsza utrata wysokości albo lepsze parametry wznoszenia w manewrach pionowych. W walce grupowej manewrowanie zaatakowanej formacji ma na celu utrudnienie przeciwnikowi prowadzenia skoncentrowanego ognia, utrudnienie dowodzenia i zerwanie ataku grupowego. Przejście do indywidualnych walk manewrowych daje szansę załogom myśliwskim lepiej wyszkolonym na przejęcie inicjatywy i skuteczną obronę. Działania obronne to również użycie środków mylenia kierowanych i samonaprowadzających pocisków rakietowych.
Linia 59:
==Walka międzyśrodowiskowa==
W walce międzyśrodowiskowej (powietrzno-powierzchniowej) występują podobne fazy jak w walce powietrznej. Do przeprowadzenia ataku z powietrza konieczne jest pokonanie odległości dzielącej miejsce bazowania lotnictwa uderzeniowego i obiekt ataku – co jest odpowiednikiem zbliżania. Trasa lotu w działaniach regularnych przebiega zawsze częściowo nad własnym terytorium,
a częściowo nad terytorium przeciwnika. W niektórych przypadkach lot może się odbywać nad terytorium neutralnym (przestrzeń powietrzna otwartego [[Morze|morza]], [[przestrzeń powietrzna]] doraźnie udostępniana). Pod względem zagrożenia bezpieczeństwa, każdy z tych przypadków stanowi odmienne warunki lotu samolotów. W przypadku ekstremalnym wymaga planowych przedsięwzięć dotyczących pokonania systemu OP przeciwnika i [[Obrona przeciwlotnicza|OPL]] obiektu rażenia.
Cel znajdujący się na powierzchni ziemi lub wody, atakowany z powietrza może podejmować różne formy przeciwdziałania, czynne
| |||