Eugen Leviné: Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[10 maja]] [[1883]]

|data śmierci = [[5 lipca]] [[1919]]

|miejsce śmierci = [[Stadelheim]]

|funkcja = 12. Prezydent [[PrezydenciBawarska NiemiecRepublika Rad|PrezydentBawarskiej Republiki WeimarskiejRad]]

|partia = [[Socjaldemokratyczna Partia Niemiec]]

|od = [[12 kwietnia]] [[1919]]

|do = [[3 maja]] [[1919]]

|następca = ''(upadek Republiki)brak''

'''Eugen Leviné''' (ur. [[10 maja]] [[1883]] w [[Sankt Petersburg|Sankt Petersburgu]], [[Rosja]] - zm. [[5 lipca]] [[1919]] w [[Bawaria|Bawarii]]) był- [[Komunizm|komunistąkomunista]], rewolucjonistąrewolucjonista i przywódcąprzywódca tymczasowej [[Bawarska Republika Rad|Bawarskiej Republiki Rad]].

Leviné urodził się w Sankt Petersburgu w rodzinie [[Żydzi|żydowskiej]]. Wykształcenie odebrał w [[Niemcy|Niemczech]]. W roku 1905 powrócił do Rosji, by wziąć udział w [[Rewolucja 1905 roku|rewolucji]] skierowanej przeciwko [[Mikołaj II Romanow|carowi Mikołajowi]], która zakończyła się niepowodzeniem. Za udział w rozruchach został zesłany na [[Syberia|Syberię]]. Leviné'owi udało się uciec do Niemiec, gdzie podjął studia na uniwersytecie w Heidelbergu[[Heidelberg]]u. W roku [[1915]] poślubił Rose Eugen Leviné, córkę rabina, w polskim mieście [[Gródek]]. Wiadomo, że państwo Leviné'owie mieli co najmniej jedno dziecko: syna, któremu nadali imię Eugene. Leviné służył przez krótki okres w armii cesarskiej podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]].

Po zakończeniu wojny wstąpił do [[Komunistyczna Partia Niemiec|Komunistycznej Partii Niemiec]] ('''Kommunistische Partei Deutschlands''' – KPD) i brał udział w tworzeniu republiki socjalistycznej w [[Bawaria|Bawarii]]. Jednak państwo to istniało zaledwie kilka miesięcy, po czym zostało zastąpione przez republikę radziecką, (po zamordowaniu [[Kurt Eisner|Kurta Eisnera]], ówczesnego przywódcy [[USPD|Niezależniej Socjaldemokratycznej Parti Niemiec]] (USPD)).

Na polecenie Leviné'a, członkowie Gwardii Czerwonej zaczęli wyłapywać ludzi, których uważali za przeciwników nowego rządu. Schwytani ludzie stawali się zakładnikami, wykorzystywanymi do szantażowania rządu [[Republika Weimarska|Republiki Weimarskiej]], by nie atakował on Bawarskiej Republiki Rad. Gdy niemiecki [[Prezydenci Niemiec|prezydent]] [[Friedrich Ebert]] rozkazał wojsku zlikwidować republikę radziecką i przywrócić w Bawarii rząd [[Johannes Hoffmann|Johannesa Hoffmanna]], czerwonogwardziści zamordowali [[29 kwietnia]] ośmioro zakładników w dniu 29 kwietnia.

Armia niemiecka, z pomocą [[Freikorps|Freikorpsów]], dysponująca łącznie siłą 39. 000 żołnierzy, najechała i błyskawicznie zdobyła [[Monachium]] [[3 maja]] 1919 roku. W odwecie za zabójstwo zakładników, członkowie Freikorpsów pojmali i zabili w przybliżeniu 700 mężczyzn i kobiet. Leviné został aresztowany. Sąd uznał go winnym udziału w egzekucji zakładników i skazał go na karę śmierci. Leviné został rozstrzelany w więzieniu [[Stadelheim]].