Stylistyka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ArthurBot (dyskusja | edycje)
m rozwinięcie istniejącego hasła
Linia 1:
{{Literaturoznawstwo}}
 
'''Stylistyka''' to dyscyplina z pogranicza nauki o [[literatura|literaturze]] i [[językoznawstwo |językoznawstwa]], zajmująca się opisem, analizą porównawczą, interpretacją i systematyzacją stylów językowych; także: nauka o indywidualnych formach ekspresji językowej, oraz stylach charakterystycznych dla epok.
'''Stylistyka''' – dyscyplina z pogranicza [[literaturoznawstwo|nauki o literaturze]] i [[językoznawstwo|językoznawstwa]], zajmująca się sposobami językowego ukształtowania wypowiedzi, analizująca tekst pod względem celowości, przydatności i stosowności użytych w nim [[środki językowe|środków językowych]].
 
Stylistyka wykorzystuje na swoje potrzeby wszystkie działy nauki o języku: [[fonetyka|fonetykę]], aby móc zbadać wartość brzmieniową teksu; [[morfologia|morfologię]] i [[słowotwórstwo]], które mogą być pomocne np. przy rozpoznaniu użytych przez autora form fleksyjnych lub neologizmów; [[składnia|składnię]], gdyż budowa zdań także wpływa na stylistyczną wartość tekstu; [[semantyka (językoznawstwo)|semantykę]], która pomaga ocenić zasadność użytego słownictwa. Nauka o stylu wykształciła także szeroki zakres własnych pojęć ([[środki stylistyczne]], [[styl (językoznawstwo)|style]], [[stylizacja|stylizacje]]), niezbędnych do badania tekstu.
 
Stylistyka dzieli się na
 
* językoznawczą (językową) – jej przedmiotem są wszelkie wypowiedzi językowe, wyodrębnia i bada istniejące w języku style funkcjonalne,
 
* literaturoznawczą (literacką) – badającą i analizującą styl wypowiedzi literackich (styl autora, styl dzieła literackiego, styl gatunku literackiego, styl epoki, itp.),
 
* normatywną - ustala normy stosowania poszczególnych stylów i poprawnego wysławiania się.
 
==Bibliografia==
 
Kurkowska H., Skorupka S., Stylistyka polska: Zarys, Warszawa 1959.
 
 
{{stub}}