Agostino Di Bartolomei: Różnice pomiędzy wersjami

 

Di Bartolomei pochodził z przedmieść [[Rzym]]u. Piłkarskie kroki stawiał w dzielnicy [[Garbatella]] i niedługo potem trafił do juniorów [[AS Roma]]. W [[1972]] roku został włączony do kadry pierwszej drużyny, a w [[Serie A]] zadebiutował [[22 kwietnia]] [[1973]] w zremisowanym 0:0 meczu z [[Inter Mediolan|Interem Mediolan]]. Liczył sobie wówczas 18 lat. W swoich pierwszych dwóch sezonach w dorosłym futbolu zaliczył raptem 10 spotkań i zdobył swojego premierowego gola (w 1. kolejce sezonu 1973/[[1974]], w wygranym 2:1 październikowym spotkaniu z [[FC Bologna|Bolonią]]). W sezonie 1974/[[1975]] wystąpił w 13 spotkaniach i po raz pierwszy zajął z Romą miejsce na podium. Na sezon 1975/[[1976]] Agostino został wypożyczony do [[Lanerossi Vicenza]], gdzie zaczął występować w pierwszym składzie i zdobył dla tego zespołu 4 bramki. Latem 1976 powrócił na [[Stadio Olimpico (Rzym)|Stadio Olimpico]] i w drużynie prowadzonej przez [[Szwedzi|Szweda]] [[Nils Liedholm|Nilsa Liedholma]] wywalczył miejsce w wyjściowej jedenastce występując na środku pomocy. W sezonie zdobył 8 bramek, a w kolejnym z 10 na koncie został najlepszym strzelcem drużyny. W [[1980]] roku Di Bartolomei osiągnął swój pierwszy sukces w karierze, jakim było zdobycie [[Puchar Włoch w piłce nożnej|Pucharu Włoch]]. Obfitym w sukcesy był też sezon 1980/[[1981]], gdy Agostino drugi raz rzędu sięgnął po krajowy puchar, a następnie także po wicemistrzostwo Włoch. W sezonie 1981/[[1982]] wraz z kolegami klubowymi zakończył ligę na 3. miejscu w tabeli. Latem 1982 z zespołu odszedł [[libero]] [[Maurizio Turone]] i Liedholm dość niespodziewanie przesunął Agostina na tą pozycję. Mimo grania w obronie Di Bartolomei zdobył 7 goli w lidze (po [[Roberto Pruzzo]] najwięcej w zespole) i walnie przyczynił się do wywalczenia przez "giallo-rossich" pierwszego od [[1942]] roku mistrzostwa kraju. W [[1984]] roku zdobył kolejny Coppa Italia, wicemistrzostwo Italii, a także dotarł do finału [[Liga Mistrzów UEFA|Pucharu Mistrzów]], w którym wystąpił przez pełne 120 minut, skutecznie wykorzystał rzut karny w [[seria rzutów karnych|serii rzutów karnych]], jednak rzymianie przegrali w niej 2:4 z [[Liverpool F.C.|Liverpoolem]] i to [[Anglicy]] sięgnęli po puchar. Dla Romy przez 11 sezonów rozegrał 237 ligowych spotkań (w tym ponad 130 jako kapitan) i strzelił 50 bramek.

 

| 9

|-

| '''Łącznie w Serie A'''

| '''383''

|}

 

 

{{DEFAULTSORT:Di Bartolomei, Agostino}}