Karol Edward Stuart: Różnice pomiędzy wersjami

[[Grafika:CharlesEdwardLouis.jpg|thumb|220px|Karol Edward Stuart]]

'''Charles Edward Louis John Casimir Silvester Severino Maria Stuart''', nazywany '''Bonnie Prince Charlie''' ([[język angielski|ang.]] '''Śliczny Książę Karolek''') lub '''Młodszym Pretendentem''' (ur. [[31 grudnia]] [[1720]], w [[Rzym]]ie – zm. [[31 stycznia]] [[1788]], w Rzymie) - pretendent do tronu brytyjskiego jako ''Karol III''.

 

[[28 marca]] [[1772]], w [[Paryż]]u 52-letni Karol Edward poślubił per procura 20-letnią księżniczkę Ludwikę Stolberg-Gedern. Swoją żonę poznał [[14 kwietnia]] [[1772]], we włoskim mieście [[Macerata]], kiedy ceremonię zaślubin powtórzono w obecności obojga nowożeńców. Para zamieszkała w Rzymie, ale w [[1774]] przeniosła się do [[Florencja|Florencji]] - wtedy Karol Edward zaczął używać tytułu ''hrabiego Albany''. W [[1780]] Ludwika zostawiła męża, tłumacząc, że ten znęcał się nad nią psychicznie. Opinia publiczna uwierzyła Ludwice, a przymknęła oka na fakt, że Ludwika od dłuższego czasu żyła w związku z włoskim poetą - hrabią Vittorio Alfieri. Karol Edward nie doczekał się potomstwa ze swoją żoną, ale jego kochanka Clementina Walkinshaw urodziła córkę:

*Charlotte Stuart, księżną Albany ([[29 października]] [[1753]] – [[17 listopada]] [[1789]]), kochankę Ferdinanda Maximiliena Mériadeca de Rohan, arcybiskupa [[Bordeaux]], matkę:

 

W [[1783]] Karol Edward legitymizował córkę i nadał jej tytuł ''księżnej Albany'' oraz ''Jej królewskiej wysokości''. Tytuły te nie dały Charlotte praw odziedziczenia po ojcu jego pretensji do tronu Anglii. Przez kolejne pięć lata córka mieszkała z ojcem we Florencji. Karol Edward zmarł w [[1788]] i został pochowany w bazylice katedralnej we [[Frascati]], gdzie jego brat był biskupem. Po śmierci brata w [[1807]], ich prochy zostały razem pochowane w [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|Bazylice św. Piotra na Watykanie]], razem z prochami ich rodziców.