Masakra w Sabrze i Szatili: Różnice pomiędzy wersjami

'''Masakra w SabraSabrze i ShatilaSzatili''' ([[język arabski|arabski.]]: صبرا وشاتيلا) została dokonana na [[Palestyna|palestyńskich]] uchodźcach we wrześniu 1982 r. przez [[Liban|libańskie]] [[Kościół maronicki|maronickie]] oddziały pod dowództwem Elie Hobeiki. Liczba ofiar oceniana jest na 700-3500.

Nazwa "Sabra" odnosi się do ubogich okolic Zachodniego [[Bejrut]]u, sąsiadujących z obozem uchodźców "ShatilaSzatila", założonym dla palestyńskich uchodźców w [[1949]] roku. Przez lata zatarły się granice pomiędzy nimi, i powszechnie nazywano je "obozami Sabra i ShatilaSzatila".

Od 1975 do 1990 roku w Libanie trwała [[libańska wojna domowa|wojna domowa]]. Jedną ze stron konfliktu była milicja znana jako "Falanga" -– zbrojne ramię chrześcijańskiej partii [[Kateb]]. Była ona sojusznikiem [[Izrael]]a w walce z [[Organizacja Wyzwolenia Palestyny|OWP]].

OWP używała południowego Libanu jako bazy wypadowej przeciwko Izraelowi, a Izrael dokonywał nalotów na pozycje OWP w Libanie. 6 czerwca 1982 Izrael zdecydował się na interwencję wojskową, wprowadzając 60  000 żołnierzy na teren Libanu. Interwencja ta została oficjalnie potępiona przez [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]. Po dwóch miesiącach w wyniku działań [[Stany Zjednoczone|USA]] podpisano zawieszenie broni, na mocy którego Liban miał pozostawać pod nadzorem sił międzynarodowych.

[[14 września]] prezydent-elekt Libanu, lider Falangi [[Beszir Dżemajel]] zginął w wyniku zamachu bombowego, który -– jak się później okazało -– został przeprowadzony przez prosyryjskiego bojówkarza. O zabójstwo obwiniono początkowo OWP. W kilka godzin po zamachu [[Ariel Szaron]] zdecydował o ponownym wkroczeniu sił izraelskich do zachodniej (muzułmańskiej) części Bejrutu. Oddziały izraelskie otoczyły obozy uchodźców palestyńskich Sabra i ShatilaSzatila.

W szwedzko-francusko-niemiecko-libańskim filmie dokumentalnym ''Massaker'' <ref>[http://www.dschointventschr.ch/dv/stage/filmflyer.php?shortcut=MASSAKER ''Massaker'']</ref> (2005) sześciu byłych żołnierzy libańskich, którzy uczestniczyli w masakrze, zeznało, że Izrael bezpośrednio brał w niej udział. Jeden z nich stwierdził, że widział izraelski buldożer niszczący zamieszkany budynek wewnątrz obozu. Inny zeznał, że izraelscy żołnierze zaopatrzyli ich w materiały do zniszczenia ciał pozostawionych na ulicach.

W 2008 roku [[Ari Folman]], jeden z żołnierzy izraelskich biorących udział w tych zajściach, zrealizował animowany film ''[[Walc z Baszirem]]''<ref>[http://www.imdb.com/title/tt1185616/ ''Vals Im Bashir''] w [[The Internet Movie Database|IMDB]]</ref>, w którym podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie o odpowiedzialność swoją i współtowarzyszy za masakrę. Film ten, utrzymany w konwencji dokumentu, zdobył Złoty Glob 2009 w kategorii najlepszy film zagraniczny, a także był nominowany do Oskara w tej samej kategorii.

Zaraz po masakrze siły Izraela zaczęły opuszczać Bejrut. Ochronę obozów powierzono Włochom. Kiedy po kolejnych atakach na siły międzynarodowe Włochy wycofały swoich żołnierzy z Libanu, bezpieczeństwo obozów zostało przekazane oddziałom [[szyiciszyizm|szyickiej]] milicji [[Amal]].

* alAl-Hout ''Sabra And Shatila: September 1982''. Pluto Press. ISBN 0-7453-2302-2.