Andrzej Orwid-Eljaszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Roo72 (dyskusja | edycje)
m Popups zmienił link z Zdenko Knoetgen na Zdenko Knötgen, WP:SK
Frotto1 (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 23:
Urodził się [[14 sierpnia]] [[1911]] r. w Byszowie ([[Gubernia kijowska|Gubernia Kijowska]]) w rodzinie inteligenckiej, szlacheckiej. Jego matka Stefania z d. Jaksa Plewkiewicz h. [[Gryf (herb szlachecki)|Gryf]] wywodziła się z wielkiego rodu Jenerała [[Arnold Byszewski|Arnolda Byszewskiego]] posła na [[Sejm Wielki]] odznaczonego [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]] i hrabianki Katarzyny Skórzewskiej h. [[Ogończyk|Drogosław]], ojciec Andrzeja – Władysław Jan Orwid-Eljaszewicz był również [[szlachcic]]em h. [[Giejsz (herb szlachecki)|Geisz]]. [[Patriotyzm]] – miał zatem zaszczepiony od dziecka. Jako 7-letni chłopiec przyjechał wraz z rodziną i siostrą Ireną w [[1918]] r. do [[Warszawa|Warszawy]], a w [[1920]] r. przeniósł się do [[Poznań|Poznania]]. W tymże roku wstąpił do Korpusu Kadetów, gdzie uczył się do [[1926]] r. W [[1932]] r. ukończył Liceum Handlowe w Poznaniu, później Instytut Handlu Morskiego i Techniki Portowej w [[Gdynia|Gdyni]]. Instytut ukończył 24 maja [[1933]] r., będąc od [[1931]] r. zatrudniony w Przedsiębiorstwie Gdynia – Ameryka Line (GAL). Po ukończeniu tej ekskluzywnej uczelni, która znajdowała się pod protektoratem prezydenta Rzeczypospolitej – [[Ignacy Mościcki|Ignacego Mościckiego]], kontynuował pracę w Przedsiębiorstwie Żeglugowym GAL, pływając jako oficer Marynarki Handlowej na niemal wszystkich statkach tego armatora w owym czasie, jak: s/s "Kościuszko", s/s "Warszawa", s/s "Polonia", s/s"Puławski". W [[1935]] r. wypłynął w pierwszą podróż z Gdyni do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]] na statku m/s "Piłsudski". Pływał z takimi kapitanami, jak: [[Eustazy Borkowski]], [[Mamert Stankiewicz]], E. Pacewicz, czy [[Zdenko Knötgen|Zdenko Knoetgen]].
 
20 września [[1934]] został skierowany do [[Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty|Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w [[Zambrów|Zambrowie]]. Dywizyjny Kurs Podchorążych Piechoty przy [[18 Pułk Piechoty|18 pp]] w [[Skierniewice|Skierniewicach]] ukończył w czerwcu 1935 r. ze stopniem podchorążego rezerwy, po czym otrzymał przydział do pułku piechoty, z jednoczesnym zwolnieniem do rezerwy i awansem do stopnia plutonowego. W [[1937]] r. został mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty. We wniosku nominacyjnym podano: ''Bardzo dobry, zdolności kierownicze i wychowawcze posiada bardzo dużo. Posiada talent taktyczny w stopniu wystarczającym zupełnie do szczebla plutonu. W działaniach bojowych energiczny pewny siebie, sumienny, obowiązkowy''. Podobną opinię nadesłano z Samodzielnego Referatu Informacyjnego przy Dowództwie Okręgu Korpusu VIII. Jako absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Zambrowie otrzymał przydział do [[64 Grudziądzki Pułk Piechoty|64 pp]] w [[16 Pomorska Dywizja Piechoty|16. Dywizji Piechoty]] w [[Grudziądz]]u. W 1937 r. podjął pracę w Urzędzie Frachtowym w Gdyni.
 
Zmobilizowany 26 sierpnia [[1939]], wziął udział w [[kampania wrześniowa|wojnie obronnej 1939 r.]] w składzie 16 DP wraz z dowodzoną przez gen. [[Władysław Bortnowski|Władysława Bortnowskiego]] [[Armia Pomorze|Armią "Pomorze"]] w morderczej [[bitwa nad Bzurą|bitwie nad Bzurą]]. Unikając wzięcia do niewoli niemieckiej, przedarł się do Gdyni, gdzie nawiązał kontakty konspiracyjne, a następnie wraz z wysiedloną rodziną wyjechał do [[Włocławek|Włocławka]], a potem do Warszawy w celu dalszego działania w konspiracji [[ZWZ]]-[[AK]].