|
Urodził się w rodzinie myśliwego. Studiów w wyższej szkole oraz konserwatorium nie ukończył.
ZWraz z [[Jindřich Honzl|J. Honzlem]] i [[Emil František Burian|E. F. Burianem]] przedstawicieljest zaliczany do przedstawicieli czeskiej awangardy teatralnej.
W reżyseriachswoich swychfilmach wykorzystał zasady nowej metafory i liryzmu uczuciowego, i to przede wszystkim w inscenizacjach socjalniesopołecznie chwytliwych. TakżeBył pionierpionierem projekcjprojekcji filmowych w spektaklach teatralnych, starał się owprowadzać nowoczesną koncepcję klasycznej [[commedie dell´arte]].
W 1925 współzałożycielwspółzałożył TeatruTeatr WolnegoWolny, dwa lata później teatrzykuteatrzyk Dada i w 1929 teatrzykuteatrzyk Nowoczesne studio. Na scenach tych skupiał się na nowoczesnej interpretacji tekstów tradycyjnych, którychktóre ożywiał w cieniuduchu poetyckości lirycznej i konstruktywizmu, przedstawiał także rewiirewie, satyryczne oraz parodystyczne sztuki, i tworzyłtworząc według programu dadaizmu destruktywnego.
W latach 1930-1945 objął stanowisko reżysera w TeatruTeatrze Narodowym w [[Praga|Pradze]], gdzie rozwijał dzieło [[Karel Hugo Hilar|K. H. Hilara]], potem współzałożył AMU (Akademie múzických umění), igdzie rok później tutaj rozpoczął wykłady na stanowisku profesorskim. Obok tego był wW latach 1945-1950 dyrektorem Teatru na Vinohradach. W tymteatrze teatrutym łączył ekspresywną przesadę z zmysłowo bogatą, pełną temperamentu i zmienną fantazją bycia scenicznego.
W 1950 z powodów ideologicznych przeniesiony do Teatru Państwowego w Pradze-Karlinie; tutaj już nie mógł wykorzystać zdolnościswoich swychzdolności, bo dla komunistówkomunistycznych urzędników nie był wystarczająco czynnym politycznie czynnym twórcą artystycznym i nie pomagał im w pozbyciuoczyszczaniu siękultury wszystkiegoczeskiej niewłaściwegoze zszkodliwych kultury czeskiejelementów.
Autor publikacyjpublikacji Živé divadlo (1936), Deník Jarmily Horákové (1940), Smích a divadelní maska (1942), Jevištní řeč a verš tragédie (1944) oraz Železná doba divadla (1945). Dalej przetłumaczyłPrzetłumaczył i dokonał aranżacji wielu sztuk teatralnych, np. Ptaki Arystofanesa (1934), oraznapisał napisałkilka próz autobiograficznych Outěchovice (1942) i Myslivecké povídačky (1964).
Mimo rozwoju teatru czeskiego i reżyserii tamtejszej miał bardzo wielkiduży wpływ na ówczesną generację aktorską ([[Jarmila Horáková]], [[Ladislav Pešek]], [[Jaroslav Průcha]]).
Wskutek zwolnienia i związanego z nim życia bez pracy teatralnej, kolejnych intryg komunistycznych i klimatuatmosfery strachu lat 50., w roku 1952 popełnił samobójstwo.
== Z reżyserii teatralnych ==
| 