Aspekt (językoznawstwo): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
Linia 1:
'''Aspekt''' ('''postać''', '''forma''') - kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.
 
== Aspekt w języku polskim ==
Dla [[języki słowiańskie|języków słowiańskich]] charakterystyczna jest [[leksykalizacja]] [[kategoria gramatyczna|kategorii gramatycznej]] aspektu - aspekt zawarty jest w [[znaczenie|znaczeniu]] danego [[czasownik]]a (nie zaś w formie gramatycznej, w jakiej jest on użyty)<ref>Wśród [[językoznawstwo|językoznawców]] nie ma jednak pełnej zgody co do charakteru kategorii aspektu w językach słowiańskich. Niektórzy uznają ją - na wzór aspektu w innych [[języki indoeuropejskie|językach indoeuropejskich]] - za kategorię fleksyjną. Oznaczałoby to, że czasownik odmienia się przez aspekt, a więc czasowniki dokonane i czasowniki niedokonane danej pary aspektowej (np. ''skoczyć'' i ''skakać'') uznawane są w myśl tej teorii za formy jednego czasownika (''skoczyć'' i ''skakać'' to odpowiednio bezokolicznik dokonany i niedokonany tego samego czasownika). Rozdział o językach słowiańskich w niniejszym artykule dotyczy jednak aspektu jako kategorii selektywnej, przysługującej na stałe danemu czasownikowi (tak jak [[Rodzaj gramatyczny|rodzaj]] rzeczownikowi).</ref> i występuje w dwóch podstawowych wartościach: 1) aspekt dokonany; 2) aspekt niedokonany.
 
Dla [[języki słowiańskie|języków słowiańskich]] charakterystyczna jest [[leksykalizacja]] [[kategoria gramatyczna|kategorii gramatycznej]] aspektu - aspekt zawarty jest w [[znaczenie|znaczeniu]] danego [[czasownik]]a (nie zaś w formie gramatycznej, w jakiej jest on użyty)<ref>Wśród [[językoznawstwo|językoznawców]] nie ma jednak pełnej zgody co do charakteru kategorii aspektu w językach słowiańskich. Niektórzy uznają ją - na wzór aspektu w innych [[języki indoeuropejskie|językach indoeuropejskich]] - za kategorię fleksyjną. Oznaczałoby to, że czasownik odmienia się przez aspekt, a więc czasowniki dokonane i czasowniki niedokonane danej pary aspektowej (np. ''skoczyć'' i ''skakać'') uznawane są w myśl tej teorii za formy jednego czasownika (''skoczyć'' i ''skakać'' to odpowiednio bezokolicznik dokonany i niedokonany tego samego czasownika). Rozdział o językach słowiańskich w niniejszym artykule dotyczy jednak aspektu jako kategorii selektywnej, przysługującej na stałe danemu czasownikowi (tak jak [[Rodzaj gramatyczny|rodzaj]] rzeczownikowi).</ref> i występuje w dwóch podstawowych wartościach: 1) aspekt dokonany; 2) aspekt niedokonany.
 
Ogólnie mówiąc, '''aspekt dokonany''' pozwala przedstawić czynność jako zakończoną, wykonaną. Natomiast '''aspekt niedokonany''' nie przedstawia czynności jako czynności zakończonej, lecz raczej jako trwającą lub powtarzającą się. Dokładne opisanie różnicy między aspektem dokonanym a niedokonanym jest bardzo trudne. [[Polacy]] intuicyjnie rozumieją tę różnicę, ponieważ aspekt jest jedną z podstawowych kategorii w ich języku ojczystym. Sprawia ona za to ogromne trudności cudzoziemcom uczącym się któregoś z języków słowiańskich.
Linia 28 ⟶ 27:
 
Ze względu na aspekt wyróżnia się w językach słowiańskich trzy grupy czasowników:
# czasowniki '''dokonane''' (występujące tylko w aspekcie dokonanym) - np. polskie ''skoczyć'', ''przeczytać'';
# czasowniki '''niedokonane''' (występujące tylko w aspekcie niedokonanym) - np. polskie ''skakać'', ''czytać'';
# czasowniki '''dwuaspektowe''' (występujące w aspekcie dokonanym i niedokonanym) - np. polskie ''aresztować''.
 
Wyróżnia się ponadto czasowniki '''jednoaspektowe''', a więc takie czasowniki niedokonane lub dokonane, które nie mają odpowiedników o przeciwnym aspekcie. Przykładem takiego czasownika w języku polskim jest czasownik ''jąć'' ("zacząć", "rozpocząć"), występujący współcześnie tylko w aspekcie dokonanym i nieposiadający czasownika o aspekcie przeciwnym<ref>Czasownik ''jąć'' dodatkowo nie występuje we współczesnej polszczyźnie w [[czas przyszły|czasie przyszłym]]. Istnieje jednak szereg czasowników z [[przedrostek|przedrostkami]] (np. ''wyjąć'', ''ująć''), posiadających pełnię właściwych im form gramatycznych. Czasowniki te mają jednak własne znaczenia niezależne od znaczenia czasownika ''jąć'' i tworzą własne pary aspektowe (''wyjąć'' : ''wyjmować''; ''ująć'' : ''ujmować'' itp.).</ref>. Czasowniki jednoaspektowe nie stanowią bardzo licznej grupy: większość czasowników da się zestawić w pary aspektowe.
 
'''Czysta para aspektowa''' to taka para czasowników, między którymi jedyną różnicą [[znaczenie|znaczenia]] jest różnica aspektu. Przykładami mogą być takie pary jak ''skakać - skoczyć'', ''czytać - przeczytać''. Jedyną różnicą między znaczeniem czasownika ''skakać'' a znaczeniem czasownika ''skoczyć'' jest to, że pierwszy z nich jest niedokonany, a drugi dokonany.
 
Większość czasowników o '''prostej''' budowie słowotwórczej jest niedokonana w języku polskim, podobnie jak w innych językach słowiańskich, np. ''iść'', ''nieść'', ''pisać''. Istnieje też grupa prostych czasowników dokonanych, np. ''dać'', ''siąść''. Liczne czasowniki dokonane zawierają '''przyrostek''' i są pozbawione przedrostków, np. ''krzyknąć'', ''kupić'' (por. niedokonane ''kupować'' z innym przyrostkiem).
Linia 46 ⟶ 45:
* ''dopierać'', ''przepierać'', ''opierać'' są wtórnymi czasownikami niedokonanymi tworzącymi pary aspektowe odpowiednio z ''doprać, przeprać, oprać''; forma ''*upierać'' nie istnieje, gdyż niedokonanym odpowiednikiem ''uprać'' jest ''prać''.
 
Dodanie przedrostka do czasownika niedokonanego nie zawsze zmienia aspekt na dokonany, np. ''chodzić - wchodzić''. Czasami zmiana aspektu występuje tylko przy określonym znaczeniu czasownika, np. ''pochodzić'' jest niedokonany w znaczeniu ''być skądś'', ale dokonany w znaczeniu ''chodzić przez pewien czas'' (w żadnym z tych znaczeń ''pochodzić'' nie tworzy pary aspektowej z ''chodzić'').
 
Pewna liczba czasowników tworzy pary z formami utworzonymi przez dodanie jednocześnie przedrostka i przyrostka, np. ''stawiać - postawić''. lub też na drodze supletywnej, np. ''brać - wziąć'', ''widzieć - zobaczyć''.
 
Specjalną kategorią czasowników niedokonanych są czasowniki wyrażające ruch bez określonego kierunku. Są to czasowniki jednoaspektowe (nie mają odpowiedników dokonanych), tworzone od innych czasowników niedokonanych poprzez wymianę w rdzeniu lub na drodze supletywnej, np. ''nosić'' (od ''nieść''), ''chodzić'' (od ''iść''). Gdy takie czasowniki otrzymują cel, stają się wielokrotne: ''chodzić do szkoły''.
Linia 58 ⟶ 57:
Stany i czynności trwające przez pewien czas bywają wyrażane zarówno przez czasowniki niedokonane, jak i dokonane: ''cały dzień leżał w łóżku'' znaczy niemal to samo, co ''cały dzień przeleżał w łóżku''. Różnica jest głównie stylistyczna: forma niedokonana jest tu neutralna, dokonana sprawia, że wypowiedź uzyskuje mocniejszy ton.
 
Aspekt jest kategorią nadrzędną względem czasu i trybu, dlatego niektóre formy czasownika (jak bezokolicznik) rozróżniają aspekt, choć nie rozróżniają czasu. Od aspektu czasownika zależy możliwość utworzenia niektórych [[forma (gramatyka)|form gramatycznych]]. Na przykład w [[język polski|języku polskim]] oraz we wszystkich pozostałych współczesnych [[języki północnosłowiańskie|językach północnosłowiańskich]] czasowniki dokonane nie tworzą form czasu przyszłego złożonego. Możemy więc powiedzieć ''będę skakał'', ''będę czytał'', ''będę aresztował'', ale nie ''*będę skoczył'', ''*będę przeczytał''<ref>Analogiczne formy zaświadczone są jednak w zabytkach dawniejszych języków słowiańskich, np. [[język staroczeski|staroczes.]] ''Kdo věří u mne, ač '''umřiel bude''', ožive''.</ref>. Z kolei od czasowników niedokonanych nie można w języku polskim utworzyć [[imiesłów|imiesłowu]] przysłówkowego uprzedniego. Istnieją więc formy ''skoczywszy'', ''przeczytawszy'', ''aresztowawszy'', ale nie ''*skakawszy'', ''*czytawszy''.
 
Z powyższego wynika, że kategoria aspektu jest silnie związana z kategorią [[czas (językoznawstwo)|czasu]].
 
Oto lista form polskiego czasownika, które mogą być utworzone od dowolnego czasownika, niezależnie od aspektu:
* bezokolicznik: ''pisać - napisać'';
* imiesłów bierny: ''pisany - napisany'';
* [[rzeczownik odsłowny|odsłownik]]: ''pisanie - napisanie'';
* bezosobnik: ''pisano - napisano'';
* bezosobnik trybu przypuszczającego: ''pisano by - napisano by'';
* czas przeszły: ''pisał - napisał'';
* czas przyszły<ref>Budowa czasu przyszłego zależy jednak od aspektu: czasowniki niedokonane mają czas przyszły złożony, czasowniki dokonane mają czas przyszły prosty, zbudowany tak samo jak czas teraźniejszy czasowników niedokonanych</ref>: ''będzie pisać / będzie pisał - napisze'';
* tryb przypuszczający: ''pisałby - napisałby'';
* druga forma trybu przypuszczającego: ''byłby pisał - byłby napisał'';
* tryb rozkazujący: ''pisz - napisz''.
 
Następujące formy tworzone są jedynie przez czasowniki niedokonane:
* imiesłów przysłówkowy współczesny – ''pisząc'';
* imiesłów czynny (przymiotnikowy) – ''piszący'';
* czas teraźniejszy – ''pisze''.
 
Jedna forma może być tworzona tylko do czasowników dokonanych, a mianowicie:
Linia 83 ⟶ 82:
 
== W innych językach ==
Kategoria aspektu istnieje nie tylko w językach słowiańskich.
 
W [[język angielski|języku angielskim]] mówi się nawet o kategoriach ASPEKT1 i ASPEKT2. Pierwszy rodzaj aspektu przybiera wartości "zwykły" (nienacechowany) - ciągły (Continuous), drugi rodzaj aspektu wartości "zwykły" - perfektywny (trudno tłumaczyć go jako "dokonany", skoro z dokonanym aspektem słowiańskim ma on niewiele wspólnego). W sumie istnieją więc 4 formy aspektowe, np.
: 1. ''I write''
: 2. ''I am writing''
Linia 91 ⟶ 90:
: 4. ''I have been writing''
Wszystkie podane formy to czas teraźniejszy. Analogiczne formy aspektowe występują jednak także w innych czasach (przeszły, przyszły, przyszły w przeszłości), a także w formach niefinitywnych (przede wszystkim w w [[bezokolicznik]]ach ''to write, to be writing, to have written, to have been writing'').
Z powyższego widać, że aspekt angielski ma dużo wspólnego ze słowiańskim, gdyż jest kategorią niezależną od czasu. Różnica polega na tym, że aspekt angielski wyrażany jest środkami gramatycznymi, podczas gdy aspekt słowiański - zasadniczo środkami leksykalnymi.
 
Aspekt podobny do słowiańskiego występuje w [[język gruziński|języku gruzińskim]]. Mimo przynależności tego ostatniego do całkiem innej rodziny językowej ([[języki kartwelskie|kartwelskiej]]) i odrębności typologicznej (gruziński jest zasadniczo [[klasyfikacja języków#Strukturalne zróżnicowanie argumentów predykatów|językiem aktywnym]], podczas gdy słowiańskie należą do typu akuzatywnego) niektóre podobieństwa są uderzające. Dodanie przedrostka do formy czasu teraźniejszego nadaje jej znaczenie czasu przyszłego dokonanego w obu wypadkach.
 
W wielu innych wypadkach istnieje kategoria przypominająca aspekt, ale podrzędna względem kategorii czasu. Na ogół przy tym ów "aspekt" jest dobrze rozwinięty w czasie przeszłym. Klasycznymi przykładami języków z tego rodzaju aspektem są [[łacina]] i [[język grecki klasyczny|greka]]. Warto zauważyć, że tzw. aspekt dokonany nie odpowiada w tych językach słowiańskiemu, co jest szczególnie widoczne w przypadku łaciny w odniesieniu do czasownika ''esse'' (być). Polskiemu ''był'' odpowiadają 2 formy łacińskie: ''erat'' i ''fuit'', różniące się właśnie aspektem. To samo zjawisko istnieje w językach wywodzących się z łaciny. Np. w [[język hiszpański|hiszpańskim]] polskiemu ''był'' odpowiada cały szereg form, z których 4 są proste: ''era, fue, estaba, estuvo'' (choć przynależą one do dwóch [[leksem]]ów, to jednak różnica znaczeniowa między tymi leksemami zbliża się do różnicy między różnymi aspektami<ref>Formy ''era'' i ''fue'' są formami czasownika ''ser'', a formy ''estaba'' i ''estuvo'' są formami czasownika ''estar''. W najogólniejszym ujęciu czasownik ''ser'' używany jest na oznaczenie cechy stałej, a czasownik ''estar'' cechy chwilowej (przejściowej) [[podmiot (językoznawstwo)|podmiotu]].</ref>).
 
Istnieją także języki, które nie znają kategorii czasu, znają za to kategorię aspektu (na ogół wyrażaną środkami gramatycznymi). Klasycznym przykładem jest tu biblijny [[język hebrajski]], w którym występują aspekt dokonany i niedokonany. W dzisiejszym hebrajskim wygląda to zupełnie inaczej, aspekt właściwie zanikł i "przeobraził się" w czas, tj. dawna forma niedokonana oznacza czas przyszły, dawna forma dokonana - czas przeszły, a czas teraźniejszy jest nową konstrukcją, wyrażaną przez dawny imiesłów czynny.
 
W [[standardowy język mandaryński|języku mandaryńskim]] aspekt i czas tworzą właściwie jedną kategorię.
 
== PrzypisyZobacz też ==
* [[rodzaj czynności]]
 
{{Przypisy}}
<references />
 
[[Kategoria:Morfologia]]
 
{{Linklink FA|la}}
 
[[cs:Slovesný vid]]