Purpurowe skrzypce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Linki zewnętrzne: kat. |
ort., lit., int. |
||
Linia 84:
=== Lata 1890., Oksford ===
Skrzypek-arystokrata Frederick Pope (Flemyng) wchodzi na teren cygańskiego obozowiska w jego włościach i słucha jak młoda Cyganka gra na purpurowych skrzypcach. Oferuje im - w zamian za skrzypce - prawo do pozostania na swym terenie i zaprasza na swój koncert. Tego dnia pojawia się jego kochanka, pisarka Victoria Byrd (Scacchi). Frederick i Victoria
Po jej wyjeździe kochankowie wymieniają się listami, ale Frederick
Frederick w swym ostatnim liście do Victorii zawiadamia, że zamierza popełnić [[samobójstwo]], i że przekazuje jej całą swoją posiadłość. Jednak skrzypce dostają się w ręce jego [[Chiny|chińskiego]] sługi, który wywozi je do [[Szanghaj]]u i sprzedaje w sklepie ze starzyzną. Skrzypce zostają naprawione i przez lata czekają na nabywcę. W latach 30. XX wieku nabywa je pewna Chinka dla swej córeczki.
Linia 95:
Podczas tzw. [[Rewolucja kulturalna|rewolucji kulturalnej]] w Chinach, wszystko, co jest nieprzystające (lub "obce") ideologii [[Mao Zedong]]a zostaje zniszczone. Jednym z takich przedmiotów są skrzypce, które posiada nauczyciel muzyki Chou Yan (Liu). Odbywa się nad nim [[sąd kapturowy]], podczas którego zostaje zmuszony do wyrzeczenia się zamiłowania do muzyki klasycznej i spalenia skrzypiec na stosie. [[Oficer polityczny]] Xiang Pei (Chang) próbuje bronić Chou sugerując, że mógłby uczyć tradycyjnej muzyki chińskiej, jako że gra również na [[huqin]].
Po powrocie do domu Xiang, wiedząc że jej mąż ją podejrzewa, zaczyna niszczyć wszystkie dowody na to, że cokolwiek łączyło ją w przeszłości z muzyką klasyczną. Wśród innych przedmiotów są też purpurowe skrzypce, podarunek od matki. W tym momencie do domu wraca jej syn, Ming. Matka próbuje powiedzieć mu o skrzypcach, nawet gra na nich, ale wie, że syn doniesie o wszystkim ojcu. Postanawia odnaleźć Chou i oddać mu instrument na przechowanie. Ten początkowo odmawia, bojąc się, że jest to prowokacja mająca doprowadzić do skazania go na
W ciągu wielu następnych lat skromny domek Chou staje się "azylem" dla tysięcy instrumentów. Skarb zostaje odkryty przez policję gdy ta, przybywszy na wezwanie sąsiadki Chou, znajduje go martwego. Dzisiejsze władze [[Chińska Republika Ludowa|Chin]], nastawione do cywilizacji Zachodu zupełnie inaczej niż za czasów [[Mao Zedong]]a, wysyłają znalezione instrumenty do [[Montreal]]u, gdzie mają one zostać wycenione i ewentualnie sprzedane na aukcji.
Czując wyrzuty sumienia z powodu tego, co kiedyś zrobił swojej matce, znacznie starszy Ming przybywa na aukcję, [[1997]], w nadziei odkupienia skrzypiec, na których ona kiedyś grywała. Odstępuje, gdy stawka sięga 1
=== 1997, Montreal ===
Akcja filmu zaczyna się w chwili, gdy Charles Morritz (Jackson) przybywa do domu aukcyjnego Duval, jako ekspert z [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], który ma wydać opinię, czy jeden z instrumentów to '''purpurowe skrzypce''' Bussottiego. Przez cały film przewijają się sceny, w których twórcy ukazują pracę i coraz większą fascynację Morritza, a także różne fragmenty aukcji.
Morritz niemal natychmiast rozpoznaje purpurowe skrzypce, ale chce być tego pewien; do współpracy wciąga pracownika domu aukcyjnego Evana Williamsa (McKellar). Wysyła próbki werniksu do laboratorium miejscowego uniwersytetu, a jednocześnie kupuje z prywatnej kolekcji w [[Londyn]]ie wierną kopię oryginału sporządzoną ongiś na zlecenie Fredericka Pope'a przed śmiercią. Tymczasem do Montrealu przybywa bogaty skrzypek-wirtuoz Ruselsky (Bogajewicz), który słyszał o chińskiej kolekcji i chce kupić coś nadzwyczajnego. Dostrzega w domu aukcyjnym purpurowe skrzypce i nawet próbuje na nich zagrać, ale Morritz wmawia weń, że skrzypce nie brzmią dobrze i są nie dla niego. Gdy laboratorium uniwersyteckie informuje go, że w próbkach werniksu są ślady krwi, Morrits wie już na pewno, co robić. Szefowa domu aukcyjnego Leroux (Mercure) i główny licytator (Feore) wypytują Morritza o wydatki poczynione w związku z jego wycenami; ten daje im do zrozumienia, że mają do czynienia z oryginalnymi purpurowymi skrzypcami. Ruselsky jest wściekły, bowiem uważa się za wyprowadzonego w pole.
Kupione za własne pieniądze Morritza przez Williamsa w Londynie skrzypce przychodzą tuż przed aukcją. Kopia jest nie do odróżnienia od oryginału, ale nie może się z nim równać jeśli chodzi o brzmienie. Morritz ze skrzypcami udaje się do siedziby Duval i z pomocą Williamsa, który odwraca uwagę pracowników, zamienia oryginał na kopię przypadkowo upuszczając metkę aukcyjną i wychodzi z budynku. W tej samej chwili Leroux dostrzega brak metki i właśnie ma zamiar wszcząć alarm, gdy Williams dostrzega ów przedmiot na podłodze. Gdy austriaccy mnisi, przedstawiciel fundacji Pope'a, Ming, i Ruselsky licytują cenę, Morritz odjeżdża taksówką na lotnisko. Ruselsky ostatecznie pokonuje przeciwników i zostaje właścicielem kopii, za którą zapłaci 2
== Tło powstania filmu ==
Twórców filmu zainspirował instrument [[Antonio Stradivari|Stradivariusa]], skrzypce z roku 1721, znane jako ''Czerwony Mendelssohn'', obecnie własność skrzypaczki [[Elizabeth Pitcairn]], która dostała je w prezencie od dziadka na szesnaste urodziny na licytacji w znanym domu aukcyjnym Christie w Londynie za 1
== Nagrody ==
|