Purpurowe skrzypce: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ort., lit., int.
Linia 84:
 
=== Lata 1890., Oksford ===
Skrzypek-arystokrata Frederick Pope (Flemyng) wchodzi na teren cygańskiego obozowiska w jego włościach i słucha jak młoda Cyganka gra na purpurowych skrzypcach. Oferuje im - w zamian za skrzypce - prawo do pozostania na swym terenie i zaprasza na swój koncert. Tego dnia pojawia się jego kochanka, pisarka Victoria Byrd (Scacchi). Frederick i Victoria mająuprawiają [[seks]] w jego [[garderoba|garderobie]], co powoduje opóźnienie koncertu, ale inspiruje Pope'a do wykonania zupełnie nowej kompozycji, którą publiczność przyjmuje z entuzjazmem. Frederick czerpie natchnienie ze stosunków seksualnych z Victorią, która z kolei natchnienia dla swego pisarstwa szuka w podróżach, więc oświadcza Pope'owi, że opuszcza go i wyjeżdża do Rosji, gdzie zamierza szukać tematu dla swej kolejnej powieści.
 
Po jej wyjeździe kochankowie wymieniają się listami, ale Frederick zwolnaz wolna traci zdolność komponowania. Zaczyna palić [[opium]], opuszcza zapowiedziane koncerty i przestaje odpowiadać na listy kochanki. Victoria wraca zaniepokojona milczeniem Fredericka, ale gdy podjeżdża pod dom słyszy tony skrzypiec grane tak, jak podczas ich miłosnych uniesień. Orientuje się bezbłędnie, że Pope znalazł natchnienie w ramionach innej kobiety. Wpada z pistoletem do sypialni i zastaje Fredericka w objęciach Cyganki. Strzela, ale nie do niego czy do niej, ale do sprawcy wszystkiego - skrzypiec - które ulegają uszkodzeniu, po czym ze złością wybiega by nigdy nie wrócić.
 
Frederick w swym ostatnim liście do Victorii zawiadamia, że zamierza popełnić [[samobójstwo]], i że przekazuje jej całą swoją posiadłość. Jednak skrzypce dostają się w ręce jego [[Chiny|chińskiego]] sługi, który wywozi je do [[Szanghaj]]u i sprzedaje w sklepie ze starzyzną. Skrzypce zostają naprawione i przez lata czekają na nabywcę. W latach 30. XX wieku nabywa je pewna Chinka dla swej córeczki.
Linia 95:
Podczas tzw. [[Rewolucja kulturalna|rewolucji kulturalnej]] w Chinach, wszystko, co jest nieprzystające (lub "obce") ideologii [[Mao Zedong]]a zostaje zniszczone. Jednym z takich przedmiotów są skrzypce, które posiada nauczyciel muzyki Chou Yan (Liu). Odbywa się nad nim [[sąd kapturowy]], podczas którego zostaje zmuszony do wyrzeczenia się zamiłowania do muzyki klasycznej i spalenia skrzypiec na stosie. [[Oficer polityczny]] Xiang Pei (Chang) próbuje bronić Chou sugerując, że mógłby uczyć tradycyjnej muzyki chińskiej, jako że gra również na [[huqin]].
 
Po powrocie do domu Xiang, wiedząc że jej mąż ją podejrzewa, zaczyna niszczyć wszystkie dowody na to, że cokolwiek łączyło ją w przeszłości z muzyką klasyczną. Wśród innych przedmiotów są też purpurowe skrzypce, podarunek od matki. W tym momencie do domu wraca jej syn, Ming. Matka próbuje powiedzieć mu o skrzypcach, nawet gra na nich, ale wie, że syn doniesie o wszystkim ojcu. Postanawia odnaleźć Chou i oddać mu instrument na przechowanie. Ten początkowo odmawia, bojąc się, że jest to prowokacja mająca doprowadzić do skazania go na długolethniedługoletnie więzienie, a może nawet na śmierć, ale w końcu przyjmuje skrzypce i ukrywa je.
 
W ciągu wielu następnych lat skromny domek Chou staje się "azylem" dla tysięcy instrumentów. Skarb zostaje odkryty przez policję gdy ta, przybywszy na wezwanie sąsiadki Chou, znajduje go martwego. Dzisiejsze władze [[Chińska Republika Ludowa|Chin]], nastawione do cywilizacji Zachodu zupełnie inaczej niż za czasów [[Mao Zedong]]a, wysyłają znalezione instrumenty do [[Montreal]]u, gdzie mają one zostać wycenione i ewentualnie sprzedane na aukcji.
 
Czując wyrzuty sumienia z powodu tego, co kiedyś zrobił swojej matce, znacznie starszy Ming przybywa na aukcję, [[1997]], w nadziei odkupienia skrzypiec, na których ona kiedyś grywała. Odstępuje, gdy stawka sięga 1.,2 miliona USD.
 
=== 1997, Montreal ===
Akcja filmu zaczyna się w chwili, gdy Charles Morritz (Jackson) przybywa do domu aukcyjnego Duval, jako ekspert z [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], który ma wydać opinię, czy jeden z instrumentów to '''purpurowe skrzypce''' Bussottiego. Przez cały film przewijają się sceny, w których twórcy ukazują pracę i coraz większą fascynację Morritza, a także różne fragmenty aukcji.
 
Morritz niemal natychmiast rozpoznaje purpurowe skrzypce, ale chce być tego pewien; do współpracy wciąga pracownika domu aukcyjnego Evana Williamsa (McKellar). Wysyła próbki werniksu do laboratorium miejscowego uniwersytetu, a jednocześnie kupuje z prywatnej kolekcji w [[Londyn]]ie wierną kopię oryginału sporządzoną ongiś na zlecenie Fredericka Pope'a przed śmiercią. Tymczasem do Montrealu przybywa bogaty skrzypek-wirtuoz Ruselsky (Bogajewicz), który słyszał o chińskiej kolekcji i chce kupić coś nadzwyczajnego. Dostrzega w domu aukcyjnym purpurowe skrzypce i nawet próbuje na nich zagrać, ale Morritz wmawia weń, że skrzypce nie brzmią dobrze i są nie dla niego. Gdy laboratorium uniwersyteckie informuje go, że w próbkach werniksu są ślady krwi, Morrits wie już na pewno, co robić. Szefowa domu aukcyjnego Leroux (Mercure) i główny licytator (Feore) wypytują Morritza o wydatki poczynione w związku z jego wycenami; ten daje im do zrozumienia, że mają do czynienia z oryginalnymi purpurowymi skrzypcami. Ruselsky jest wściekły, bowiem uważa się za wyprowadzonego w pole.
 
Kupione za własne pieniądze Morritza przez Williamsa w Londynie skrzypce przychodzą tuż przed aukcją. Kopia jest nie do odróżnienia od oryginału, ale nie może się z nim równać jeśli chodzi o brzmienie. Morritz ze skrzypcami udaje się do siedziby Duval i z pomocą Williamsa, który odwraca uwagę pracowników, zamienia oryginał na kopię przypadkowo upuszczając metkę aukcyjną i wychodzi z budynku. W tej samej chwili Leroux dostrzega brak metki i właśnie ma zamiar wszcząć alarm, gdy Williams dostrzega ów przedmiot na podłodze. Gdy austriaccy mnisi, przedstawiciel fundacji Pope'a, Ming, i Ruselsky licytują cenę, Morritz odjeżdża taksówką na lotnisko. Ruselsky ostatecznie pokonuje przeciwników i zostaje właścicielem kopii, za którą zapłaci 2.,4 miliona USD. W drodze na lotnisko Morritz rozmawia przez telefon ze swą córką w Nowym Jorku i mówi jej, że ma dla niej prezent.
 
== Tło powstania filmu ==
Twórców filmu zainspirował instrument [[Antonio Stradivari|Stradivariusa]], skrzypce z roku 1721, znane jako ''Czerwony Mendelssohn'', obecnie własność skrzypaczki [[Elizabeth Pitcairn]], która dostała je w prezencie od dziadka na szesnaste urodziny na licytacji w znanym domu aukcyjnym Christie w Londynie za 1.,7 miliona USD. Pitcairn jest jedną zpośród solistów, którzy wykonują ''Red Violin Chaconne'' skomponowaną na rzecz filmu przez Johna Corigliano. Idea zmieszania werniksu z krwią zmarłej żony lutnika to pomysł twórców filmu, ''Czerwony Mendelssohn'' wziął swą nazwę od czerwonego pasa w górnej prawej stronie skrzypiec, ale nie wiadomo skąd i dlaczego ów pas się wziął.
 
== Nagrody ==