Tak, panie ministrze: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat., , drobne techniczne
kat.
Linia 1:
'''Tak jest, panie ministrzepremierze''' (''Yes, Prime Minister'') - [[Wielka Brytania|brytyjski]] serial komediowy nadawanyemitowany po raz pierwszy w dwóch seriach po osiem odcinków na antenie [[BBC Two]] w latach [[19801986]] - [[19841988]]. naBył anteniekontynuacją jednego z najpopularniejszych angielskich [[BBC Twositcom]]ów pierwszej połowy lat 80. Jest- dość[[Tak powszechniejest, uważanypanie zaministrze]] - najlepsząi w historiiniektórych brytyjskiejopracowaniach telewizji(chociażby karykaturęna funkcjonowania[[język najwyższychangielski|angielskiej]] szczebli[[Wikipedia|Wikipedii]]) administracjiuznawany państwowej.jest nie za osobną produkcję, a po prostu za dwie dodatkowe serie oryginalnego serialu.
 
{{spoiler}}
''Tak jest, panie premierze'' dziedziczy po swoim pierwowzorze trójkę głównych bohaterów, jak również część postaci drugoplanowych. Swoistym łącznikiem spinającym oba seriale jest ''Party Games'', godzinny świąteczny odcinek specjalny ''Tak jest, panie ministrze'' wyemitowany po raz pierwszy w [[grudzień|grudniu]] [[1984]]. Odcinek ten pokazuje serię intryg i politycznych wybiegów, za pomocą których najpierw Sir Humphrey zostaje sekretarzem gabinetu i jednocześnie szefem całej służby cywilnej, a następnie dotychczasowy minister Jim Hacker staje się premierem Wielkiej Brytanii (scena, gdy się o tym dowiaduje, kończy odcinek specjalny). ''Tak jest, panie premierze'' rozpoczyna się kilka dni (w czasie fabularnym) później, tuż po oficjalnym objęciu przez niego urzędu.
Fabułę rozpoczynają wybory parlamentarne. W ich wyniku Jim Hacker (w tej roli [[Paul Eddington]]), dotąd poseł opozycji, trafia do brytyjskiego rządu na stanowisko ministra spraw administracyjnych. Już pierwszego dnia w resorcie poznaje swoich dwóch najbliższych współpracowników: szefa [[służba cywilna|służby cywilnej]] w ministerstwie, Sir Humphreya Appleby ([[Nigel Hawthorne]]) i swojego sekretarza osobistego, Bernarda ([[Derek Fowlds]]). Odtąd w każdym odcinku śledzić będziemy ich pełne humoru perypetie i wzajemne fortele.
 
Chociaż w przeciwieństwie do pierwszego serialu, w ''Tak jest, panie premierze'' występuje luźna oś fabularna, spinająca wszystkie odcinki, w gruncie rzeczy każdy z nich stanowi osobną całość i zajmuje się kolejnymi aspektami brytyjskiej polityki, jak np. obronnością, sprawami zagranicznymi czy kwestiami [[anglikanizm|Kościoła anglikańskiego]].
Główną oś fabuły stanowią zmagania dwóch przeciwstawnych sił: polityki i biurokracji. Minister robi wszystko wyłącznie z myślą o własnej popularności i wyniku najbliższych wyborów. Z kolei Sir Humphrey troszczy się głównie o zachowanie [[Status quo (termin)|status quo]], tak aby nie stracić choćby jednego urzędniczego etatu i nie oddać politykom rzeczywistej władzy.
{{endspoiler}}
 
Serial został definitywnie zamknięty po zakończeniu emisji drugiej serii w [[styczeń|styczniu]] [[1988]]. Oficjalnym powodem było przekonanie scenarzystów, że powiedzieli już wszystko, co uważali za ważne. Czynnikiem wpływającym na ich decyzję mogła być także nieuleczalna choroba występującego w roli tytułowej [[Paul Eddington|Paula Eddingtona]], o której dowiedział się w czasie prac nad serialem.
Przez wiele lat autorzy scenariusza - [[Anthony Jay]] i [[Jonathan Lynn]] - utrzymywali, że cały serial jest tylko wytworem ich wyobraźni. Dopiero przy okazji 25-lecia pierwszej emisji przyznali, że bardzo wiele przedstawionych sytuacji to szydercze inscenizacje tego, co opowiadali im prawdziwi urzędnicy państwowi wysokiego szczebla.
 
''Tak jest, panie ministrze'' było ulubionym serialem urzędującego wówczas szefa rządu Wielkiej Brytanii, czyli [[Margaret Thatcher]]. W [[1984]] pani premier zdecydowała się na szczególną formę hołdu wobec serii - podczas jednego z oficjalnych przyjęć wystąpiła wraz z aktorami serialu w nawiązującym do jego treści skeczu własnego autorstwa. Wcieliła się tam oczywiście w rolę premiera.
 
W grudniu [[1984]], ponad dwa lata po zakończeniu emisji trzeciej i ostatniej serii, BBC wyemitowało godzinny odcinek specjalny, w którym minister Hacker zostaje premierem, a Sir Humphrey szefem całej brytyjskiej służby cywilnej. Jednorazowy pomysł chwycił i stał się podstawą kolejnego serialu - [[Tak jest, panie premierze]] - emitowanego aż do [[1988]].
 
Nigel Hawthorne trzykrotnie otrzymywał za rolę Sir Humphreya nagrodę BAFTA w kategorii najlepszy aktor komediowy (''Best Light Entertainer''). W [[1999]], na dwa lata przed śmiercią, został także uhonorowany tytułem szlacheckim w uznaniu zasług dla brytyjskiej kultury.
 
Obecnie jedynym żyjącym aktorem z głównej obsady serialu jest [[Derek Fowlds.]]
 
[[Kategoria:Seriale telewizyjne BBC]]
[[Kategoria:Seriale komediowe]]
 
{{link FA|en}}
 
[[ca:Sí, ministre]]
[[cs:Jistě, pane ministře]]
[[de:Yes Minister]]
[[en:Yes Minister]]
[[es:Sí ministro]]
[[eu:Yes, Minister]]
[[fr:Yes Minister]]
[[he:כן, אדוני השר]]
[[ka:დიახ მინისტრო]]
[[lv:Jā, ministra kungs]]
[[hu:Igenis, miniszter úr!]]
[[nl:Yes, Minister]]
[[no:Javel, herr statsråd]]
[[ru:Да, господин министр]]
[[fi:Kyllä, herra ministeri]]
[[sv:Javisst, herr minister]]
[[zh-yue:首相你想點]]
[[zh:首相你想點]]