Edmund Hauser: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne techniczne
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, poprawa linków
Linia 1:
[[Plik:Ag virtuti.jpg|35px|left|Order Virtuti Militari]]
'''Edmund von Hauser''' (ur. [[23 grudnia]] [[1868]] w [[Bóbrka|Bóbrce]], zm. [[21 września]] [[1949]] w [[Poznań|Poznaniu]]) – [[generał|generał major]] [[Armia Austro-Węgier|Cesarskiej i Królewskiej Armii]] oraz [[generał dywizji]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskliego]].
 
Kształcił się we [[Lwów|Lwowie]] i w [[Korpus kadetów|Korpusie Kadetów]] w [[Łobzów (Kraków)|Łobzowie]]. 22 grudnia 1885 rozpoczął pełnić zawodową służbę wojskową w Cesarskiej i Królewskiej Armii. W 1896 ukończył Akademię Sztabu Generalnego w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Przeszedł kolejne szczeble dowódcze w jednostkach austriackiej. W 1914, w stopniu pułkownika, pełnił służbę w oddziałach operacyjnych sztabów armii. Na froncie rosyjskim i włoskim dowódca pułku piechoty i brygady piechoty. Generał major z lutego 1918.
Kształcił się we Lwowie i w Szkole Kadetów w Krakowie-Łobzowie. Od [[1885]] oficer austriackiej piechoty. Po czym ukończył w [[Wiedeń|Wiedniu]] Akademię Sztabu Generalnego.
 
27 stycznia 1919 przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała majora <ref>Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 12 z 04.02.1919 r.</ref>.. Do lipca 1919 przewodniczacy Komisji Etatów [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Ministerstwa Spraw Wojskowych]]. Generał brygady z 1 czerwca 1919. W lipcu 1919 powołany został na stanowisko szefa Departamentu Personalnego M.S.Wojsk. W styczniu 1920 objął dowództwo Obszaru Warownego "Toruń", a we wrześniu 1921 - dowództwo nowo powstałej [[26 Dywizja Piechoty (II RP)|26 Dywizji Piechoty]]. W styczniu 1922 mianowany został zastępcą [[Dowództwo Okręgu Korpusu nr II w Lublinie|dowódcy Okręgu Korpusu II]] w [[Lublin]]ie. 7 listopada 1922 przeniesiony został na równorzędne stanowisko w [[Dowództwo Okręgu Korpusu nr VII w Poznaniu|Dowództwie Okregu Korpusu Nr VII]] w [[Poznań|Poznaniu]].
Przeszedł kolejne szczeble dowódcze w jednostkach austriackiej. W [[1914]] pułkownik w sztabie operacyjnym armii. Na froncie rosyjskim i włoskim dowódca pułku piechoty i Brygady Piechoty. Generał major z lutego 1918.
 
[[1 grudnia]] [[1924]] [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|Prezydent RP]] [[Stanisław Wojciechowski]] na wniosek [[MinisterstwoMinistra ObronySpraw Narodowej|ministra spraw wojskowych]]Wojskowych, [[generał|gen. dyw.]] [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] awansował go na generała dywizji ze starszeństwem z [[15 sierpnia]] [[1924]] i 1 lokatą w korpusie generałów <ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 131 z 17.12.1924 r.</ref>.
W styczniu [[1919]] w Wojsku Polskim. Do lipca 1919 przewodniczacy Komisji Etatów [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Ministerstwa Spraw Wojskowych]]. Generał brygady z 1 czerwca 1919.
Od lipca 1919 – stycznia [[1920]] szef Departamentu Personalnego MSWojsk., styczeń 1920 – wrzesień 1921 dowódca Obszaru Warownego [[Toruń]], wrzesień 1921 – styczeń 1922 dowódca 26 Dywizji Piechoty, styczeń 1922 – listopad 1922 zastępca dowódcy Okręgu Korpusu II [[lublin]]. Listopad 1922 – maj [[1926]] zastępca dowódcy Okregu Korpusu VII [[Poznań]].
 
W czasie [[Przewrót majowy|przewrotu majowego]], pod nieobecność dowódcy okręgu gen. [[Kazimierz Sosnkowski|Kazimierza Sosnkowskiego]], wypowiedziałopowiedział się po stronie rządu i usiłował nieudolnie organizować dla niego pomoc. Maj 1926 – marzec [[1927]] dowódca Okręgu Korpusu Nr VII [[Poznań]]. [[Józef Piłsudski]] zaliczył do do generałów "zawalidróg". Od kwietnia 1927 w stanie spoczynku. Osiadł w Poznaniu, gdzie zmarł.
[[1 grudnia]] [[1924]] [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|Prezydent RP]] [[Stanisław Wojciechowski]] na wniosek [[Ministerstwo Obrony Narodowej|ministra spraw wojskowych]], [[generał|gen. dyw.]] [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] awansował go na generała dywizji ze starszeństwem z [[15 sierpnia]] [[1924]] i 1 lokatą w korpusie generałów<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 131 z 17.12.1924 r.</ref>.
 
===== [[Order]]yOrdery i [[Odznaczenie|odznaczenia]] =====
W czasie przewrotu majowego, pod nieobecność dowódcy okręgu gen. [[Kazimierz Sosnkowski|Kazimierza Sosnkowskiego]] wypowiedział się po stronie rządu i usiłował nieudolnie organizować dla niego pomoc. Maj 1926 – marzec [[1927]] dowódca Okręgu Korpusu VII [[Poznań]]. [[Józef Piłsudski]] zaliczył do do generałów "zawalidróg".
 
Od kwietnia 1927 w stanie spoczynku. Osiadł w Poznaniu, gdzie zmarł.
 
==== [[Order]]y i [[Odznaczenie|odznaczenia]] ====
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]]
* [[Krzyż Walecznych]]
 
{{Przypisy|stopień= =====}}
 
===== Bibliografia =====
{{Bibliografia start}}
* Jan Rydel, ''W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918'', Księgarnia Akademicka, Kraków 2001, ISBN 83-7188-235-1, s. 207, 208.
Linia 27 ⟶ 23:
* H. P Kosk, ''Generalicja polska'', t. 1, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998.
{{Bibliografia stop}}
 
==== Zobacz też ====
* [[Generałowie polscy]]
* [[Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej]]
* [[Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej awansowani w 2007 r.]]
* [[Generałowie w ujęciu historycznym - statystyka]]
* [[Generałowie polscy w niewoli]]
 
__NOTOC__
 
{{DEFAULTSORT:Hauser, Edmund}}
 
[[Kategoria:Generał dywizji (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Polacy - generałowie armii austro-węgierskiej]]