'''Wojna króla Wilhelma''' – [[wojny kolonialne w Ameryce Północnej|wojna kolonialna]] (część [[wojna Francji z Ligą Augsburską|Wojny Ligi Augsburskiej]]) w Ameryce Północnej, prowadzona pomiędzy [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]] a [[Francja|Francją]] w latach [[1689]] do [[1697]]. Teatrem działań były północne obszary kontynentu.
W pierwszej fazie wojny siły francuskie prowadzone przez przyszłego założyciela [[Luizjana|Luizjany]], [[Pierre Le Moyne d'Iberville|Pierre LeMoyne d'Iberville]], działając z bazy w [[Nowa Francja|Nowej Francji]], uderzyły na tereny zajmowane przez [[Kompania Zatoki Hudsona|Kompanię Zatoki Hudsona]] na [[Ziemia Ruperta|Ziemi Ruperta]] i zajęły wszystkie forty i [[faktoria|faktorie]] kompanii. Kulminacją tych działań była [[Bitwa w Zatoce Hudsona|bitwa na Zatoce Hudsona]]. Francuzi zdołali opanować również [[Nowa Fundlandia i Labrador|Nową Fundlandię]]. Przy pomocy indiańskich sojuszników, Francuzi prowadzili działania dywersyjne wzdłuż północnych granic [[Nowa Anglia|Nowej Anglii]]. W odpowiedzi na ofensywne kroki Francuzów, [[William Phips]], pierwszy gubernator królewski Massachusetts, przeprowadził kontrofensywę, która doprowadziła do zajęcia [[Akadia|Akadii]]. Brytyjczycy planowali dalszą ofensywę na [[Nowa Francja|Nową Francję]], lecz utknęła ona w martwym punkcie, sprowadzając się do granicznych potyczek. Wojnę zakończył [[traktat z Ryswick]] zawarty w [[1697]], przywracający przedwojenny status.
