Dyplomata: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
{{WEdycji|Eteru}}
rozbudowa hasła, usunięcie {{WEdycji}}
Linia 1:
'''Przedstawiciel dyplomatyczny''' (ang. ''diplomatic representative'', fr. ''représentant diplomatique'', niem. ''diplomatischer Vertreter''), popularnie zwany dyplomatą, to oficjalny przedstawiciel państwa za granicą. Państwo, które dyplomata reprezentuje nazywamy państwem wysyłającym, zaś państwo, w którym jest akredytowany - państwem przyjmującym. Wszyscy przedstawiciele dyplomatyczni akredytowani w określonym państwie tworzą jego [[korpus dyplomatyczny]].
{{WEdycji|Eteru}}
'''Dyplomata''' - przedstawiciel [[państwo|państwa]] akredytowany w innym panstwie, z którym państwo wysyłające ma nawiązane [[stosunki dyplomatyczne]]. [[Akredytacja]] następuje poprzez złożenie [[listy uwierzytelniające|listów uwierzytelniających]]. Początkowo dyplomaci [[ambasador|ambasadorzy]] i [[konsul]]owie pełnili swe funkcje honorowo, co wiązało się z dużymi kosztami, m.in. upominków dla władców i dworu oraz własnego utrzymania. Obecnie dyplomaci są [[urzędnik państwowy|urzędnikami państwowymi]], tworząc tak zwany [[korpus dyplomatyczny]]. Najwyższy rangą dyplomata to ambasador. Do korpusu dyplomatycznego zaliczani są także [[attache]] i [[sekretarz ambasady]]. Attache, ze wzgledu na pełnione oboowiązki, mogą być [[attache handlowy|attache handlowym]], [[attache kulturalny|attache kulturalnym]] lub [[attache do spraw wojskowych]].
 
=== Krótka historia ===
[[Kategoria:Stosunki dyplomatyczne i konsularne]]
Początki działalności, którą dziś nazywamy służbą zagraniczną sięgają czasów starożytnych. Starożytna Grecja i Rzym posługiwały się wysłannikami w celu załatwienia konkretnych spraw, załagodzenia sporu, uzgodnienia umowy, itp. W Grecji nazywano ich ''presbeis'', zaś w Rzymie ''oratores'' lub ''legati''. Podstawowymi umiejetnościami, którymi musieli sie oznaczać wysłannicy były umiejętności krasomówcze oraz znajomość retoryki i erystyki. Rzym starożytny posiadał także szczególny rodzaj służby zagranicznej - ''feciales''. Wysyłano ich wtedy, gdy domagano się wyjaśnień i odszkodowania od innego kraju. Ich misja często poprzedzała rozpoczęcie wojny.
 
Na przełomie średniowiecza i czasów nowożytnych, stałą służbę dyplomatyczną zorganizowały niektóre republiki włoskie. Pierwszy regulamin dyplomatyczny dla swoich posłów (''oratores'') wydała Wenecja. Z czasem szczególnie rozwinięte i wypływowe stały się służby dyplomatyczne Francji i Anglii.
 
=== Kto jest przedstawicielem dyplomatycznym? ===
* [[szefowie misji dyplomatycznych]], czyli m.in. [[ambasador]], [[nuncjusz]], [[chargé d'affaires]], a także
* członkowie personelu dyplomatycznego misji, czyli osoby posiadające rangę dyplomatyczną, np. minister pełnomocny, radca, I, II lub III sekretarz, [[attaché]].
<center>[[grafika:Przedstawiciele_dyplomatyczni.PNG]]</center>
 
=== Zadania dyplomaty: ===
* reprezentowanie swego kraju w państwie przyjmującym,
* ochrona dyplomatyczna interesów swojego państwa i opieka nad jego obywatelami (również osobami prawnymi),
* negocjowanie - prowadzenie rokowań z władzami państwa przyjmującego
* informowanie - przekazywanie swojemu państwu informacji o warunkach panujących w państwie przyjmującym, o jego polityce wewnętrznej i zewnętrznej,
* promowanie współpracy i dobrych relacji między oboma państwami
Dyplomata może też niekiedy pełnić niektóre [[funkcje konsularne]], ale nie wchodzą one w zakres typowych zadań przedstawiciela dyplomatycznego. Szerzej o zadaniach dyplomaty zobacz [[funkcje dyplomatyczne]].
 
:Dla zabezpieczenia właściwego wykonywania swoich funkcji przedstawicielom dyplomatycznym przysługuje szereg [[przywileje i immunitety dyplomatyczne|przywilejów i immunitetów dyplomatycznych]]. Przysługują one także członkom ich najbliższych rodzin zamieszkałym we wspólnym gospodarstwie domowym (współmałżonek, dzieci).
 
== Zobacz też ==
* [[Szefowie misji dyplomatycznych]]
* [[personel misji]]
* [[misja dyplomatyczna]]
 
[[Kategoria:Stosunkistosunki dyplomatyczne i konsularne]]