Ken’ichi Fukui: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Fukui Kenichi przeniesiono do Kenichi Fukui nad przekierowaniem: Kenichi to imię
m drobne redakcyjne
Linia 4:
Urodził się w [[Nara (miasto w Japonii)|Nara]]. W [[1941]] ukończył chemię na Imperialnym Uniwersytecie w [[Kioto]], po czym zajął się badaniami paliw syntetycznych w Wojskowym Laboratorium Paliwowym. W [[1943]] wrócił na macierzystą uczelnię, gdzie został wykładowcą na Wydziale Chemii Paliw. W latach [[1951]] – [[1982]] był profesorem chemii fizycznej na Uniwersytecie w Kioto. Pomiędzy [[1982]] i [[1988]] był prezesem Instytutu Technologii w Kioto. Był też członkiem [[International Academy of Quantum Molecular Science]].
 
Zaczynając pracę eksperymentalną, KenichiFukui stworzył grupę teoretyków, z którymi kontynuował badania nad chemią organiczną. Wyniki były publikowane głównie w czasopismach japońskich. W [[1952]] odniósł sukces, odkrywając związek pomiędzy [[gęstość|gęstością]] [[elektron]]ów i aktywnością chemiczną w [[Węglowodór aromatyczny|węglowodorach aromatycznych]]. Starał się też sformułować dokładną drogę [[reakcja chemiczna|reakcji chemicznych]]. Jego pierwsza praca dotycząca tej problematyki ([[1970]]) w prosty sposób tłumaczyła geometryczny kształt reagujących cząsteczek. Wykazał tam też w przejrzysty sposób istotną rolę [[Teoria orbitali frontalnych|orbitali frontalnych]] w reakcjach.
 
Za swoją pracę koncentrującą się na roli [[orbital]]i frontalnych w reakcjach chemicznych otrzymał Nagrodę Nobla. W szczególności chodziło o kwestię dzielenia luźno powiązanych elektronów zajmujących orbitale frontalne, to jest [[HOMO]] (najwyższy zajęty, od [[język angielski|ang.]] ''highest occupied molecular orbital'') i [[LUMO]] (najniższy niezajęty, od ang. ''lowest unoccupied molecular orbital'').