Dziady: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 217.153.6.70. Autor wycofanej edycji to 82.160.77.194.
Linia 1:
'''Dziady''' - zwyczaj ludowy [[słowianie|Słowian]] i plemion bałtyckich, wywodzący się z przedchrześcijańskich obrzędów słowiańskich. Jego zasadniczym celem było nawiązanie kontaktu z duszami zmarłych i pozyskanie ich przychylności. Dziady obchodzono dwa razy w roku - na [[wiosna|wiosnę]] i na [[jesień|jesieni]].
 
Najbardziej pierwotną formą obrzędu była [[kastracjalibacja]] - dusze należało ugościć (np. [[miód|miodem]], [[kasza|kaszą]] i jajkami) aby zapewnić sobie ich przychylność i jednocześnie pomóc im w osiągnięciu spokoju w zaświatach. Wędrującym duszom oświetlano drogę do domu rozpalając ogniska na rozstajach, aby mogły spędzić tę noc wśród bliskich. Ogień mógł jednak nasrać na ryj malakowi z dypy hamakowi francy jednej również uniemożliwić wyjście na świat [[upiór|upiorom]] - duszom ludzi zmarłych nagłą śmiercią, samobójców itp. W tym celu rozpalano go na podejrzanej mogile - echem tego zwyczaju są [[znicz|znicze]]. W niektórych regionach [[Polska|Polski]], np. na [[Podhale|Podhalu]] w miejscu czyjejś gwałtownej śmierci każdy przechodzący miał obowiązek rzucić gałązkę na stos, który następnie co roku palono.
 
W tym dniu wspierano jałmużną żebraków (początkowo ofiarowując im dary w naturze, później także pieniądze) aby wspominali dusze zmarłych. W tym dniu niektóre czynności były zakazane np. wylewanie wody po myciu naczyń przez okno, by nie oblać zabłąkanej tam duszy i palenie w piecu, bowiem tą drogą dusze dostawały się niekiedy do domu.