Stefan Śródka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, usunięty stub żródła (artykuł ma wiarygodne przypisy) |
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Polskie drogi na Polskie drogi (serial) |
||
Linia 27:
==Życiorys artystyczny==
W 1934 roku ukończył studia aktorskie w [[Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej|Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej]] w Warszawie. Przed wojną grał w [[Wilno|Wilnie]], [[Katowice|Katowicach]] (w Teatrze im. St. Wyspiańskiego) i [[Kalisz|Kaliszu]], gdzie także reżyserował sztuki teatralne. W sezonie 1944/45 należał do Teatru Zrzeszenia Aktorskiego w [[Lublin|Lublinie]]. Po wojnie, w latach 1945-49 grał w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi, a następnie przeniósł się do Warszawy. Początkowo, w latach 1949-52, pracował w stołecznym Teatrze Narodowym im. Wojska Polskiego. Potem, przez 14 lat (do 1966) był zatrudniony w [[Teatr Ateneum w Warszawie|Teatrze Ateneum]]. Przez kolejne piętnaście lat, aż do śmierci, grał w [[Teatr Dramatyczny w Warszawie|Teatrze Dramatycznym]].<br>
W latach 1946-81 zagrał także w kilkudziesięciu przedstawieniach [[Teatr Telewizji|Teatru Telewizji]] i filmach, m.in.: ''[[Zakazane piosenki]]'' (1946), ''Dotknięcie nocy'' (1961), ''[[Stawka większa niż życie|Stawce większej niż życie]]'' (rola: "Bartek" – dowódca oddziału partyzanckiego; odcinki ''Edyta'', ''Wielka wsypa''; 1967), ''Gniewko, syn rybaka'' (1969), ''[[Czarne chmury]]'' (1973), ''Mazepa'' (1975), ''[[Polskie drogi (serial)|Polskie drogi]]'' (1976), ''[[Miś (film)|Miś]]'' (rola: węglarz Tłoczyński, kolega Stanisława Palucha - mówi m.in. kwestię o tradycji; 1980).
[[Andrzej Zaorski]], były aktor warszawskiego [[Teatr Ateneum w Warszawie|Teatru Ateneum]], powiedział o nim: "Grał wtedy w Ateneum nieżyjący już i kompletnie zapomniany aktor Stefan Śródka. Był to tzw. prawdziwek, to znaczy, nie słysząc nigdy o [[Konstanty Stanisławski|Stanisławskim]], grał jego [[Metoda Stanisławskiego|Metodą]]. Wszystko musiało być realistyczne. Jak kogoś złapał za rękę, to tamten miał siniaki od chwytu mocarnych palców Śródki." <ref>http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/20759.html</ref>
| |||