Narentanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
VanWiel (dyskusja | edycje)
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Split na Split (miasto), WP:SK
poprawa linków
Linia 4:
Pochodzenie Narentan nie jest jasne. Mogą być zarówno plemieniem serbskim, które przywędrowało na [[Bałkany]] wraz z główną migracją [[Serbowie od VII do IX wieku|serbską]] po 626 roku, jak i plemieniem [[Sklawini|sklawińskim]], które przesiedliło się zza [[Dunaj]]u w ramach wielkiej migracji sklawińskiej pomiędzy 609 a 615 rokiem. Niewątpliwie plemię uformowało się w wyniku przemieszania się tych migracji słowiańskich<ref name="Was30">{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=30 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski}}</ref>.
 
W VII i VIII wieku Narentanie weszli w skład wielkiego serbskiego związku plemiennego. W drugiej połowie VIII wieku wykorzystując słabość [[cesarstwo bizantyjskie|Bizancjum]] zdobyli trzy bizantyńskie wyspy: Brač, Hvar i Kročulę. Pchnęło ich to w kierunku korsarstwa i pośrednio przyczyniło się do tego, że nie utworzyli nigdy własnego organizmu państwowego. W IX wieku rywalizowali o wpływy w rejonie pomiędzy Splitem a [[Dubrownik]]iem z [[Republika Wenecka|Wenecją]] <ref name="Was30"/>. W 867 roku odparli próbę narzucenia im zwierzchnictwa przez Bizancjum, które, w wyniku udanej akcji morskiej przeciw piratom arabskim w rejonie Dubrownika, podporządkowało sobie ziemie [[Duklanie|Duklan]], [[Trebinianie|Trebinian]] i [[Zahumljanie|Zahumlan]] <ref>{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=47 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski}}</ref>. Ostatecznie na początku X wieku książę serbski Piotr Gojnikowić podporządkował swej władzy ziemie Narentan, z powodu trwania przy pogańskiej religii przodków zwanej ''Paganią''. Podporządkowanie Narentan Serbii przyniosło chrystianizację ich ziem w X wieku. Pod władzą serbską Narentanie zachowali znaczną autonomię. Podlegali władzy miejscowych władców plemiennych noszących tytuły ''sędziów'' lub ''książąt'', a nawet ''królów'', jak Slavac, władca Narentan pod koniec X wieku<ref>{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=64 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski}}</ref>. Nadal też uprawiali swój piracki proceder, co na początku XI wieku przyniosło wyprawy doży weneckiego przeciw wyspom Brač, Hvar i Kročuli. Ostatecznie w drugiej połowie XII wieku terytoria Narentan, zarówno lądowe jak i wyspy wcielił do Chorwacji król chorwacki Piotr Kreszimir IV<ref>{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=49 i 51 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski}} {{cytuj książkę |inni= [[Lech Leciejewicz|L.Leciejewicz (red.)]] |tytuł=Mały słownik kultury dawnych Słowian |strony=429}}</ref>.
 
== Zobacz też ==