Wersja z 08:41, 12 sie 2009 edytuj Chrzanko (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 9394 edycje m drobne techniczne ← poprzednia edycja		Wersja z 14:55, 5 wrz 2009 edytuj anuluj edycję Chrzanko (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 9394 edycje gruntowna rozbudowa następna edycja →
Linia 3: \| zdjecie = \| pseudonim = Chorwacki Tygrys \| obywatelstwo = {{~~flaga~~państwo\|HRV}} \| data_urodzenia = [[3 października]] [[1954]] \| miejsce_urodzenia = [[Split (miasto)\|Split]], ~~{{flaga~~[[Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii\|~~YUG1945}}~~Jugosławia]] \| data_smierci = \| miejsce_smierci = Linia 11: \| wzrost = 185 cm \| styl_zrodlowy = [[kick-boxing]] \| kategoria = [[~~Walka_K~~K-1 (sport walki)#K-1_World_Grand_Prix\|K-1 WGP]] \| liczba_walk = '''11''' (99)<ref>Bilans walk w cyklu K-1 WGP. W nawiasie: ogółem w zawodowym kick-boxingu i dyscyplinach pokrewnych.</ref> ~~\| liczba_walk = 11~~ \| zwyciestwa = '''6''' (92) \| nokauty = '''6''' \| porazki = '''5''' (6) \| remisy = '''0''' (1) \| nieodbyte = \| S liczba_walk_boks = Linia 32: \| S nieodbyte_mma = }} '''Branimir "Branko" Cikatić''' (ur. [[3 października]] [[1954]] w [[Split (miasto)\|Splicie]]), chorwacki [[Kick-boxing\|kick-boxer]]. == Kariera sportowa == Pięciokrotny mistrz Europy w kick-boxingu. W [[K-1 (sport walki)\|K-1]] zadebiutował [[30 kwietnia]] [[1993]] r. u szczytu swojej długoletniej kariery (w wieku 38 lat) podczas pierwszego, historycznego turnieju K-1 World GP w [[Tokio]]. Znokautował wszystkich swoich przeciwników (m.in. w finale późniejszego 4-krotnego mistrza K-1 [[Ernesto Hoost]]a) sięgając po tytuł mistrza tej organizacji. ▼ === Kariera amatorska === ~~Rok później bezskutecznie próbował powtórzyć ten sukces - przegrał w półfinale z Japończykiem [[Masaaki Satake]].~~ W wieku 12 lat rozpoczął treningi [[taekwondo]]. Cztery lata później zaczął również ćwiczyć karate [[Shotokan]] i [[judo]]. Po ukończeniu 18 lat przez krótki okres walczył w [[boks]]ie (amatorski bilans (16-1), aby ostatecznie poświęcić się kick-boxingowi<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.bcikatic.htnet.hr/about-eng.htm\|tytuł=Branko Cikatić - About Me\|język=en\|data dostępu=2009-09-05}}</ref>. W latach 1979-1983 zdobył w formule [[full contact]] pięciokrotnie mistrzostwo Europy i raz mistrzostwo świata. Amatorską karierę kick-boxerską zakończył z bilansem 152 zwycięstw i 4 porażek. === Kariera zawodowa === ~~Do dziś pozostaje najstarszym zawodnikiem, który wygrał turniej K-1. Dokonał tego w wieku 38 lat i 208 dni.~~ W 1984 roku wyjechał do Holandii i przeszedł na zawodowstwo. Wstąpił do [[amsterdam]]skiego klubu Chakuriki Gym, gdzie jego trenerem kick-boxingu i [[boks tajski\|boksu tajskiego]] został renomowany szkoleniowiec Thom Harinck. W następnych latach niepokonany Cikatić zdobywał kolejne tytuły mistrzowskie zarówno w kick-boxingu, jak i boksie tajskim, wygrywając większość walk przez nokaut. W 1989 wygrał w prowadzonym przez branżowe niemieckie czasopismo Karate BUDO Magazine rankingu na najpopularniejszą osobistość w środowisku sztuk walki (przed [[Jean-Claude Van Damme\|Jean-Claude Van Damm]]em i [[Chuck Norris\|Chuckiem Norrisem]])<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.bcikatic.htnet.hr/sport-eng.htm\|tytuł=Branko Cikatić - Sport\|język=en\|data dostępu=2009-09-05}}</ref>. Pierwszej porażki na zawodowym ringu doznał dopiero w [[Melbourne]] w 1992 roku z rąk [[Stan Longinidis\|Stana Longinidisa]] w walce o mistrzostwo świata WKA. ▲~~Pięciokrotny mistrz Europy w kick-boxingu.~~ W [[K-1 (sport walki)\|K-1]] zadebiutował [[30 kwietnia]] [[1993]] r.roku u szczytu swojej długoletniej kariery (w wieku 38 lat) podczas pierwszego, historycznego turnieju [[Finał K-1 World GP 1993\|K-1 Grand Prix]] w [[Tokio]]. Znokautował wszystkich swoich przeciwników (m.in. w finale przez nokaut późniejszego 4-krotnego mistrza K-1 [[Ernesto Hoost]]a), ~~sięgając po~~zdobywając tytuł mistrza tej organizacji. Rok później bezskutecznie próbował powtórzyć ten sukces - przegrał w półfinale z Japończykiem [[Masaaki Satake]], po czym kilka miesięcy później zakończył karierę. W marcu [[1997]] roku powrócił do K-1, wygrywając przez TKO z [[Musashi (kick-boxer)\|Musashim]]. Kolejne dwie walki przegrał jednak przed czasem (z [[Sam Greco\|Greco]] i [[Mike Bernardo\|Bernardo]]) i w wieku blisko 43 lat definitywnie zakończył kick-boxerską karierę. Do dziś pozostaje najstarszym zawodnikiem, który wygrał turniej K-1. Dokonał tego w wieku 38 lat i 208 dni. W [[1998]] i [[1999]] roku stoczył dwie walki na zasadach [[mieszane sztuki walki\|MMA]] w organizacji [[PRIDE Fighting Championships\|PRIDE FC]]. Obie przegrał, po czym zakończył sportową karierę. == Osiągnięcia == '''Kariera zawodowa:''' * 1998: Mistrz Świata WMTA (Zagrzeb) * 1993: Mistrz K-1 World GP (Tokio) * 1991: Mistrz Świata w boksie tajskim w kat. 86 kg (Berlin) * 1990: Mistrz Świata IKBF w kick-boxingu w kat. 86 kg * 1989: Mistrz Świata WKA w kick-boxingu w kat. 86 kg * 1987: Mistrz Świata w boksie tajskim w kat. 82,5 kg (Amsterdam) * 1986: Mistrz Europy w boksie tajskim (Paryż) * 1985: Mistrz Europy w boksie tajskim (Amsterdam) '''Kariera amatorska:''' * 1983: Mistrz Europy w full contact (Caen) * 1982: Mistrz Europy w full contact (Berlin) * 1981: Mistrz Europy w full contact w kat. 79 kg (Dublin) * 1981: Mistrz Świata w full contact w kat. 79 kg (Miami) * 1980: Mistrz Europy w full contact w kat. 79 kg (Londyn) * 1979: Mistrz Europy WAKO w full contact (Mediolan) {{Przypisy}} ==Linki zewnętrzne== * [http://~~www~~brankocikatic.~~k-1online.pl~~com/index.php~~?option=com_content&task=view&id=35&Itemid=39 Biografia Branko Cikatić w serwisie~~ ~~K-1~~Oficjalna ~~OnLine~~strona] {{lang\|plhr}} * [http://www.k-1sport.de/en/database/show_fighter.php?id=232 Statystyki i lista walk K-1] * [http://www.sherdog.com/fighter/Branko-Cikatic-297 Statystyki i lista walk MMA] {{biografia stub}}

Branko Cikatić: Różnice pomiędzy wersjami