Rajtaria: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne |
poprawa linków |
||
Linia 4:
'''Rajtaria''', '''rajtarzy''' (od [[język niemiecki|niem.]] ''reiter'' – "jeździec") – polskie określenie [[jazda|jazdy]] używającej w walce przede wszystkim [[pistolet]]ów.
Rajtaria powstała wraz z [[arkebuzer]]ami w połowie [[XVI]] w. w Niemczech, w związku z rozwojem broni palnej i związaną z tym utratą znaczenia ciężkiej jazdy (która została zachowana w postaci nielicznych oddziałów [[kirasjerzy|kirasjerów]]). Oddziały [[jazda|kawaleryjskie]] stały się jednostkami pomocniczymi w stosunku do piechoty i [[artyleria|artylerii]]. Znacznie zmniejszyła się zatem liczebność jazdy w armiach. Do upowszechnienia rajtarii przyczynił się [[Maurycy Orański]] (1567-1625) - hrabia de [[Nassau]], syn [[Wilhelm I Orański|Wilhelma I Orańskiego]], reorganizator i wódz armii niderlandzkiej, a od 1585 r. namiestnik północnych prowicjii niderlandzkich.
Rajtarzy uzbrojeni byli najczęściej w 2 kołowe pistolety typu [[puffer]] (ewentualnie trzeci noszono za cholewą buta) oraz [[rapier]] lub pałasz waloński. Niekiedy uzbrojenia dopełniała broń długa, najczęściej w postaci [[bandolet]]u, choć niekiedy zdarzały się [[karabin]]y.
| |||