Minimalna deniwelacja względna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Minimalna deniwelacja względna''' – współczynnik określający '''wybitność''' [[szczyt (geografia)|szczytu]] (stąd często określany w skrócie '''wybitnością''' lub '''MDW'''), na ile szczyt wyróżnia się z otoczenia sąsiednich, wyższych szczytów. Definiuje się to jako różnica [[wysokość bezwzględna|wysokości]] między danym [[szczyt (geografia)|szczytem]] a najniższą [[Warstwicawarstwica|poziomicą]] otaczającą dany szczyt bez żadnego innego wyższego szczytu.

Wysokość tej poziomicy określa wysokość [[przełęcz]]y, zwanej kluczową, oddzielającej dany szczyt od wyższego, kolejnego szczytu na grzbiecie ([[Dział wód|wododziale]]). Dodatkowo z przełęczy oddzielających dany szczyt od wyższych sąsiadów przełęczą kluczową jest przełęcz wyższa – inaczej: [[wysokość względna]] szczytu względem ww. przełęczy. Inaczej definiując, przy podnoszącym się poziomie morza przełęcz kluczowa to miejsce, w którym [[przesmyk]] lądowy stałby się cieśniną oddzielającą od reszty lądu wyspę, której najwyższym punktem jest dany szczyt.

Stąd wybitność najwyższego szczytu na danym lądzie równa jest jego wysokości n.p.m. – [[Mount Everest]] jest najwybitniejszym szczytem na [[Ziemia|Ziemi]]. Drugi najwyższy szczyt, [[K2]], ma wybitność 4017 m. O tyle metrów jest wyższy od rozdzielającej go z Mount Everestem przełęczy [[Lo Mustang]] na wysokości 4594 m n.p.m., co daje K2 22. miejsce wśród najbardziej wybitnych szczytów świata. Drugim najbardziej wybitnym szczytem jest najwyższa góra Ameryk – [[Aconcagua]] o wysokości n.p.m. i wybitności 6962 m.