Twierdzenie Rybczyńskiego: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Popups: Przywrócenie wersji autora Michał Sobkowski z dnia 2009-09-08 11:43:16
dodanie grafiki i tekstu
Linia 10:
Dlaczego tak się dzieje? Przy większej podaży zasobów czynnika pracy, kraj chce wyprodukować i sprzedać jak najwięcej. Relacje cen światowych pozostają bez zmian (gdyż omawiany przypadek wzrostu produkcji w kraju małym nie ma wpływu na zmiany cen na rynku światowym), co dodatkowo stymuluje mały kraj do produkcji. Po wzroście zasobów pracy kraj produkuje nie 50 ale 105 jednostek dobra pracochłonnego. Należy jednak pamiętać, że produkując dobra pracochłonne, kraj zużywa również drugi czynnik produkcji – kapitał, którego zasobność pozostaje bez zmian. Następuje odciągnięcie kapitału z produkcji dóbr kapitałochłonnych do intensywniejszej produkcji dóbr pracochłonnych. Efektem tego jest właśnie spadek produkcji dobra kapitałochłonnego z 30 do 20 jednostek.
Wzrost produkcji może dotyczyć również dobra kapitałochłonnego.
 
[[Plik:Rybczynski3.png]]
 
W kraju zasobnym w kapital, po dodatkowym wzroście tego czynnika produkcji i niezmienionej podaży pracy, krzywa możliwości produkcyjnych przesunie się w górę a punkt równowagi przesunie się z punktu A do A'. Produkcja dóbr kapitałochłonnych zwiekszy się z 50 do 105, a dóbr pracochłonnych spadnie z 30 do 20. Mechanizm zmian jest zatem analogiczny, z tym, że kierunek zmian jest odwrotny.
 
== Źródło ==