Witowt Putna: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Biografia ==

W 1915 został powołany do armii carskiej. Ukończył Szkołę Chorążych w 1917 awansując do stopnia [[chorąży|chorążego]]. Dowodził batalionem na froncie. Członek Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji od 1918. prowadził rewolucyjną działalność wśród żołnierzy 12 Armii.

W kwietniu 1918 dobrowolnie wstąpił do [[Czerwona Gwardia|Czerwonej Gwardii]]. Od maja 1918 komendant Komendy powiatowej w [[Witebsk]]u.

Od września 1918 do maja 1919 komisarz 1 Smoleńskiej (później 26) Dywizja Strzelców (DS), od maja 1919 dowódca 228 karelskiego pułku strzeleckiego , a od lipca dowódca 2 Brygady Strzelców w 26 DS, od grudnia 1919 dowodca 27 DS. walczył na Froncie Wschodnim i Froncie Zachodnim. Brał udział w likewidacji powstania marynarzy w [[Kronsztad]]zie i walkach z przy ujściu [[Wołga|Wołgi]]. Po zakończeniu Wyzszych Kursów Akademickich w 1923 komendant i komisarz 2 Moskiewskiej Szkoły Piechoty. W 1923 związał sie z opozycją trockistowską. Później z nią zerwał. W latach 1924–1927 służył w sztabie i centralnych zarzadach Robotniczo Chłopskiej Armii czerwonej (RChACz), dowodził korpusem. W. 1927–1931 attache wojskowy w Japonii. W latach 1931–1934 dowódca korpusu, później dowódca Nadmorskiej Grupy Wojsk na Dalekim Wschodzie. W l 1934–1935 attache wojskowy w Wielkiej Brytanii.

 

==Literatura==

* Bolszaja Sowietskaja Encyklopedia t. 21 Moskwa 1975,

 

{{DEFAULTSORT:Putna, Witowt}}