Mała Ententa: Różnice pomiędzy wersjami

{{Źródła|data=2008-09}}

Celem początkowym Małej Ententy była chęć wspólnego przeciwstawienia się rewizjonizmowi [[Węgry|węgierskiemu]], a także próbie powrotu [[Habsburgowie|Habsburgów]] na tron w [[Austria|Austrii]] lub na Węgrzech. Cele te jednak stopniowo stawały się mniej aktualne, gdyż każdy z osobna członek Małej Ententy był militarnie silniejszy od rozbrojonych po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] Węgier, a ewentualny powrót na tron Habsburgów z czasem stawał się coraz mniej realny.

NależyW pamiętać, że w tamtymowym czasie każde z państw Małej Ententy miało jakiegoś groźnegosilnego sąsiada, przeciw któremu pomoc obu partnerów byłaby pożądana, alejednak takiej pomocy układy wzajemne nie przewidywały. Jugosławia bałaobawiała się zagrożenia ze strony [[Włochy|włoskiegoWłoch]], Czechosłowacja -– [[Republika Weimarska|niemieckiegoNiemiec]], a Rumunia -– [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckiegoZSRR]]. Tymczasem zaś z każdym z tych potencjalnych agresorów przeciw jednemu z partnerów bloku obaj jego sojusznicy nie mieli spraw spornych: Czechosłowacja i Rumunia z Włochami, Jugosławia i Rumunia z Niemcami, a Czechosłowacja i Jugosławia z ZSRR.

Celem "nowej" Małej Ententy było stałe uzgadnianie polityki zagranicznej wszystkich trzech państw, a także nadanie większej wagi wystąpieniom Małej Ententy jako całości na terenie międzynarodowym. Utworzone zostały: Stała Rada, Rada Ekonomiczna i Sekretariat. Ta pierwsza składała się z ministrów spraw zagranicznych trzech państw, zbierała się periodycznie i dyskutowała o wspólnych interesach i wspólnej polityce wobec państw trzecich. Pakt organizacyjny miał posiadać trwałość nieograniczoną, a dotychczasowe porozumienia dwustronne zostały także przedłużone bezterminowo.