Pizon Pontifex: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Opiekun pisarzy: poprawa przypisu
Linia 20:
Według Pomponiusza Porfiriusza, to właśnie do tego Pizona i jego dwóch synów [[Horacy (poeta)|Horacy]] kierował swój list ''O sztuce poetyckiej'' (''De arte poetica'')<ref>[[Horacy (poeta)|Horacy]], ''Listy'', księga II, list III. Do Pizonów</ref>. Porfiriusz pisał także, że Pizon sam był poetą oraz opiekunem [[Siedem sztuk wyzwolonych|sztuk wyzwolonych]]<ref>Pomponiusz Porfiriusz, ''Commentum in Horatium Flaccum'', Ars Poetica, 1</ref>. Ostatnio uczeni przychylają się jednak do zdania filologów z XIX wieku, upatrujących adresatów w osobie [[Gnejusz Kalpurniusz Pizon (konsul w 23 p.n.e.)|Gnejusza Kalpurniusza Pizona]], konsula w [[23 p.n.e.]], i jego synów: [[Gnejusz Kalpurniusz Pizon|Gnejusza Kalpurniusza Pizona]], konsula w [[7 p.n.e.]] i [[Pizon Augur|Pizona Augura]], konsula w [[1 p.n.e.]]<ref>Kwintus Horacjusz Flakkus, Dzieła wszystkie, tom 2, oprac. [[Oktawiusz Jurewicz]], Wrocław 1988, str. 420, ISBN 83-04-02267-2</ref>.
 
Tak samo powiedzenie [[Oktawian August|Oktawiana Augusta]] przytoczone przez [[Plutarch]]a odnosi się do któregoś z powyższych Pizonów, choć nie wiadomo dokładnie do którego. Kiedy Pizon z niezwykłą starannością zajmował się budową domu, od fundamentów aż po sam dach, August powiedział do niego: ''Sprawiasz mi wielką radość, budując w ten sposób, jakby Rzym miał być wieczny''<ref>[[Plutarch]], ''Moralia'', ''Powiedzenia królów i wodzów'', 91. Cezar August, 15 (''Moralia'' 208 A)</ref>.
 
Pizon zmarł śmiercią naturalną będąc arcykapłanem, co w owym czasie było rzadkością przy tak dostojnym stanowisku. Po upadku [[Sejan]]a w [[31]] wielu bowiem ludzi zostało zabitych przez Tyberiusza za powiązania, rzeczywiste bądź zmyślone, z nim. Na mocy uchwały senatu rzymskiego został zaszczycony publicznym pogrzebem<ref>Kasjusz Dion, ''Historia rzymska'', księga LVIII, rozdział 19, 5</ref>.