Dzielność morska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''dzielność morska:''' zespół cech statku wodnego (w szczególności jachtu żaglowego) warunkujących bezpieczną, wygodną i -w miarę możności- szybką żeglugę w każdych warunkach pogodowych. Do cech związanych z dzielnością morską zalicza się niewywrotność, mała podatność na rezonansowe kołysanie (także od [[martwa fala|martwej fali]]), dobra stateczność kursowa i sterowność w każdych warunkach, "sucha" żegluga bez względu na wysokość i stromość fali etc. Wysoka dzielność morska ma bardzo duże znaczenie w żeglarstwie turystycznym, a także długodystansowych regatach oceanicznych.
Dzielność morska jest warunkowana przez właściwe ożaglowanie (dopasowane do warunków pogodowych), łatwość prawidłowej obsługi żagli i takielunku nawet przez bardzo nieliczną załogę, dobre zrównoważenie żaglowe, a przede wszystkim przez odpowiedni kształt kadłuba i trym ciężarowy jachtu (także wielokadłubowego). Wg. niektórych teoretyków (np. Cz. Marchaja) współczesne tendencje w projektowaniu jachtów prowadzą do obniżenia (czasem niebezpiecznego) dzielności morskiej w zamian za podwyższenie teoretycznej szybkości jachtu (długość KLW, zdolność do pływania w ślizgu etc.). Tradycyjne ciężkie jachty o dużych nawisach i długich kilach mają mieć wg. tych poglądów znacząco wyższą dzielność morską od nowoczesnych, lekkich konstrukcji. Wydaje się (biorąc pod uwagę osiągnięcia nowoczesnych jachtów w ekstremalnych regatach oceanicznych) że
Zobacz też: [[podstawowe zagadnienia z zakresu żeglarstwa]].
| |||