Braslav Rabar: Różnice pomiędzy wersjami

W [[Lata 50. XX wieku|latach 50.]] należał do ścisłej czołówki [[Jugosławia|jugosłowiańskich]] szachistów. Dwukrotnie zdobywał medale mistrzostw Jugosławii: w roku [[1951]] - złoty, zaś dwa lata później - srebrny. Łącznie w finałowych turniejach o mistrzostwo kraju brał udział 13 razy. Trzykrotnie (w latach 1950–1954) wystąpił na [[Olimpiada szachowa|olimpiadach szachowych]], zdobywając 5 medali: dwa złote w roku [[Olimpiada szachowa 1950|1950]] (drużynowy oraz za wynik indywidualny na IV szachownicy) oraz trzy brązowe (dwa wraz z drużyną w latach [[Olimpiada szachowa 1952|1952]] i [[Olimpiada szachowa 1954|1954]] oraz za indywidualny rezultat na II szachownicy w roku 1952)<ref>[http://www.olimpbase.org OlimpBase]</ref>. Wielokrotnie startował w międzynarodowych turniejach, znaczące rezultaty osiągając w [[Lucerna|Lucernie]] (1950, II-III miejsce), [[São Paulo]] (1952, I-II), [[Opatija|Opatii]] (1953, III) oraz [[Monachium]] (1954, II-III)<ref>W.Litmanowicz, [[Jerzy Giżycki (krytyk filmowy)|J. Giżycki]], "Szachy od A do Z", Warszawa 1987, str. 1003</ref>. Rezultat uzyskany w Monachium dał mu awans do [[Szachowe turnieje międzystrefowe|turnieju międzystrefowego]] w [[Göteborg]]u w roku [[1955]], w którym podzielił XIV-XV miejsce<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/5557$iix.htm 1955 Goteborg Interzonal Tournament]</ref>.