Michael Schjønberg: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ver-bot (dyskusja | edycje)
m poprawa linków, Replaced: [[Liga Europa UEFA → [[Liga Europy UEFA, using AWB
Ver-bot (dyskusja | edycje)
m standaryzacja nazw rozgrywek piłkarskich, Replaced: [[I liga niemiecka w piłce nożnej → [[Bundesliga niemiecka w piłce nożnej (2),
Linia 3:
Piłkarską karierę rozpoczął jako ofensywny [[pomocnik]] w [[Esbjerg IF]]. Razem ze swoim kolegą z drużyny w zimie [[1989]] wyjechał na testy do [[Bayern Monachium|Bayernu Monachium]]. Kiedy w [[1990]] roku [[Hans-Dieter Schmidt]], były opiekun rezerw bawarskiego klubu został pierwszym menedżerem drugoligowego [[Hannover 96|Hanoweru 96]], od razu przypomniał sobie o młodym Duńczyku i zaoferował mu kontrakt.
 
Jego nowy trener szybko uświadomił mu, że lepiej radził będzie sobie jako boczny obrońca i już wkrótce odpowiednio przygotował go do występów na tej pozycji. Początkowo Michael grywał rzadko, tak naprawdę stał się zawodnikiem wyjściowego składu dopiero po zwolnieniu Schmidta i przybyciu [[Michael Lorkowski|Michaela Lorkowskiego]]. Wkrótce niezadowolony z warunków kontraktu był już zdecydowany na powrót do ojczyzny, jednak w [[1992]] po awansie do [[I ligaBundesliga niemiecka w piłce nożnej|Bundesligi]], jego klub wygrał Puchar Kraju, w finale ogrywając [[Borussia Mönchengladbach|Borussię Mönchengladbach]] i władze postanowiły go zatrzymać, oferując nową umowę. Nie tylko został w klubie, ale i mianowano go nowym kapitanem. Odszedł z niego dopiero po spadku do drugiej ligi. Zaliczył 123 gry i strzelił 12 bramek.
 
Nie zwlekał długo z podjęciem decyzji, gdzie będzie grał. Oddano go za 700 tysięcy [[Korona duńska|koron duńskich]] do [[Odense BK]]. Wraz z nim w składzie Odense wyeliminowało z rozgrywek o [[Liga Europy UEFA|Puchar UEFA]] sam [[Real Madryt]], zatrzymała je dopiero fantastycznie grająca [[AC Parma]]. W styczniu [[1995]] [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej|reprezentacja narodowa Danii]] brała udział w [[Puchar Konfederacji|Pucharze Konfederacji]]. 28-letni wówczas Michael rozegrał wszystkie trzy mecze w turnieju i w znacznym stopniu przyczynił się do zdobycia trofeum. Został powołany do kadry również na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|EURO 1996]], gdzie zagrał w dwóch spotkaniach.
Linia 9:
Po tym turnieju postanowił jeszcze raz spróbować szczęścia w [[Niemcy|Niemczech]]. Został sprzedany za 1,35 milionów [[marka niemiecka|DEM]] do drugoligowego [[1. FC Kaiserslautern]]. W ciągu dwóch sezonów ekipa ''Czerwonych Diabłów'' zajmowała pierwsze miejsce w rozgrywkach - najpierw drugiej, a następnie - ku zaskoczeniu fachowców - pierwszej ligi. Po niezwykle udanym sezonie, ponownie trafił do kadry. [[Bo Johansson]] zdecydował się wziąć go na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mundial we Francji]]. Był wartościowym elementem zespołu, który doszedł aż do ćwierćfinału. Już na początku nowego sezonu nabawił się ciężkiej kontuzji - w ligowym meczu z [[VfL Bochum]] zderzył się z golkiperem [[Thomas Ernst (piłkarz)|Thomasem Ernstem]] i musiał pauzować aż siedem miesięcy, wracając dopiero w kwietniu [[1999]].
 
W meczu 33 kolejki [[I ligaBundesliga niemiecka w piłce nożnej|Bundesligi]] sezonu [[1999]]-[[2000]] z [[SC Freiburg|Freiburgiem]] doszło do bardzo ciekawej sytuacji. Kontuzji uległ najpierw [[Georg Koch]], a następnie [[Uwe Gospodarek]] i ich miejsce w bramce zajął nie kto inny, jak Michael Schjønberg. Podczas gry puścił tylko jedną bramkę, ale obronił strzał z karnego i interweniował bardzo dobrze w polu karnym, zostając prawdziwym bohaterem. 33-letni piłkarz [[21 czerwca]] [[2000]] zaliczył ostatni występ w kadrze, na turnieju [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|EURO 2000]] przeciwko [[Reprezentacja Czech w piłce nożnej|Czechom]]. Licznik gier reprezentacyjnych zatrzymał się na 44 występach. Po kolejnym sezonie zdecydował się na definitywne zakonczenie kariery.
 
W lipcu [[2003]] został trenerem młodzieży w [[1. FC Kaiserslautern]], rok później samodzielnie trenował klub z [[Superligaen]], [[Herfølge BK]]. Po zwolnieniu z klubu znalazł zatrudnienie, jako asystent [[Peter Neururer|Petera Neururera]] w [[Hannover 96|Hanowerze]]. Od [[2006]] jest tam trenerem rezerw.
 
 
{{Szablon:Dania 1996}}