Lothar Rendulic: Różnice pomiędzy wersjami

[[File:Bundesarchiv Bild 146-1995-027-32A, Lothar Rendulic.jpg|thumb]]

 

Urodził się w rodzinie chorwackiej (pod nazwiskiem Rendulić). W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył w armii [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]. Po wojnie studiował prawo na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie Wiedeńskim]], w [[1920]] uzyskał stopnień naukowy [[Doktor (stopień naukowy)|doktora prawa]]. Należał do [[NSDAP]] od [[1932]] roku, w latach [[1933]] - [[1935]] pełnił funkcję austriackiego [[attaché]] wojskowego w [[Londyn]]ie i [[Paryż]]u. Od [[1936]] w stanie spoczynku, od [[1938]] służył w [[Wehrmacht|Wehrmachcie]], pełnił funkcję szefa sztabu [[XVII Niemiecki Korpus Armijny|XVII Korpusu Armijnego]] (m.in podczas [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]). [[1 grudnia]] awansowany do stopnia generała majora. W czerwcu [[1940]] powierzono mu dowodzenie [[52 Dywizja Piechoty (III Rzesza)|52 Dywizją Piechoty]], z którą walczy w [[Rosja|Rosji]]. Za walki pod [[Moskwa|Moskwą]] w zimie [[1941]]/[[1942]] odznaczony w marcu [[1942]] [[Krzyż Rycerski|Krzyżem Rycerskim]]. 1 listopada został dowodzącym [[XXXV Niemiecki Korpus Armijny|XXXV Korpusu Armijnego]], miesiąc później awansowany do stopnia generała piechoty. Bierze, wraz ze swym korpusem, udział w walkach [[bitwa pod Kurskiem|pod Kurskiem]] i [[Orzeł (miasto)|Orłem]]. Z początkiem sierpnia [[1943]] przejął dowodzenie nad [[2 Niemiecka Armia Pancerna|2 Armią Pancerną]] na [[Bałkany|Bałkanach]], 1 kwietnia [[1944]] otrzymał awans do stopnia generała pułkownika. Pod koniec czerwca tego roku dowodził [[20 Armia Górska|20 Armia Górską]] cofającą się przez [[Norwegia|Norwegię]]. W końcowym okresie wojny dowodził jeszcze kolejno [[Grupa Armii Północ|Grupą Armii Północ]] w [[Prusy Wschodnie|Prusach Wschodnich]], od marca [[1945]] [[Grupa Armii Kurlandia|Grupą Armii Kurlandia]], a od kwietnia [[Grupa Armii Południe|Grupą Armii Południe]]. Dostał się do niewoli amerykańskiej. Sądzony w [[Proces dowódców na Bałkanach|procesie norymberskim]] w związku z zarzutami popełnienia zbrodni wojennych w Jugosławii i Laponii. W lutym [[1948]] skazany na 20 lat więzienia, później wyrok skrócono do 10 lat, ostatecznie został ułaskawiony w [[1951]]. Po zwolnieniu zamieszkał w Austrii.